الباقی

[ویکی فقه] الباقی، از نام های خداوند است.
در لغت به معنای بقا مقابل فنا است.

مصادیق واژه الباقی در آیات و روایات
این واژه در قرآن به صورت مشتق آمده است:
"کلّ مَن علیها فانٍ و یَبْقی ' وَجهُ رَبّکَ ذوالجلالِ و الاءکرامِ"؛ هرچه روی زمین است، فانی باشد و ذات پروردگار جلیل و گرامی توست که باقی ماند.
"والله خَیرٌ و اَبْقی"؛ خدا بهتر و پاینده تر است.
و در روایات شیعه ("ویا باقی بعد کل شئ صل علی محمد وآل محمد"، قال رسول الله صلی الله علیه واله وسلم: "إن لله تبارک و تعالی تسعة وتسعین اسما مائة إلا واحدا، من أحصاها دخل الجنة، وهی: الله، الاله، الواحد، الاحد، الصمد، الاول، الآخر، السمیع، البصیر، القدیر، القاهر، العلی، الاعلی، الباقی، البدیع،...." ) و ادعیه وارد شده از معصومان ، به صورت «الباقی » دیده می شود.
در روایات اهل سنت نیز، باقی یکی از صد نام خداوند است.

تعاریف الباقی
متکلمان اسلامی برای باقی تعاریف مختلفی کرده اند.

← نظر ابن کُلاّب
...