( مصدر ) خارج شدن .
بیرون رفتن روفتن به بیرون .
بیرون رفتن روفتن به بیرون .
برون رفتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
برون رفتن. [ ب ِ / ب ُ رو رَ ت َ ] ( مص مرکب ) بیرون رفتن. خارج شدن :
رفت برون میر رسیده فرم
پخچ شده بوق و دریده علم.
بهمراه میلاد و کشواد شیر.
برون رفت از ایوان دو رخساره زرد.
برون رفت بهرام و گرگین و طوس.
بسی چون تو زو رفت غمگین برون.
ساقی بدهم باده بر باغ و بسبزه.
رفت فریدون به تماشا برون.
برون از بارگه می رفت و میگفت.
یا از در طالبان برون رو.
به اطراف وادی نگه کرد و دید.
که ترسیدم از زجر برنا و پیر.
برون رفتن. [ ب ِ / ب ُ رُ ت َ ] ( مص مرکب ) بیرون روفتن. روفتن به بیرون. جاروب کردن به خارج :
او را بجای روب هجای من
با خاک ره بکوی برون رُفتی.
رفت برون میر رسیده فرم
پخچ شده بوق و دریده علم.
منجیک.
بگفت و برون رفت گرد دلیربهمراه میلاد و کشواد شیر.
فردوسی.
خروشی برآورد و دل پر ز دردبرون رفت از ایوان دو رخساره زرد.
فردوسی.
برآمدز ایران سپه بوق و کوس برون رفت بهرام و گرگین و طوس.
فردوسی.
سپنجی سرائیست دنیای دون بسی چون تو زو رفت غمگین برون.
فردوسی.
بر آمدن عید و برون رفتن روزه ساقی بدهم باده بر باغ و بسبزه.
منوچهری.
صبحدمی با دو سه اهل درون رفت فریدون به تماشا برون.
نظامی.
حکیم از بخت بی سامان برآشفت برون از بارگه می رفت و میگفت.
سعدی.
یا از در عاشقان درون آی یا از در طالبان برون رو.
سعدی.
برون رفت و هر جانبی بنگریدبه اطراف وادی نگه کرد و دید.
سعدی.
برون رفتم از جامه دردم چو سیرکه ترسیدم از زجر برنا و پیر.
سعدی.
برون رفتن. [ ب ِ / ب ُ رُ ت َ ] ( مص مرکب ) بیرون روفتن. روفتن به بیرون. جاروب کردن به خارج :
او را بجای روب هجای من
با خاک ره بکوی برون رُفتی.
سوزنی.
برون رفتن . [ ب ِ / ب ُ رُ ت َ ] (مص مرکب ) بیرون روفتن . روفتن به بیرون . جاروب کردن به خارج :
او را بجای روب هجای من
با خاک ره بکوی برون رُفتی .
او را بجای روب هجای من
با خاک ره بکوی برون رُفتی .
سوزنی .
برون رفتن . [ ب ِ / ب ُ رو رَ ت َ ] (مص مرکب ) بیرون رفتن . خارج شدن :
رفت برون میر رسیده فرم
پخچ شده بوق و دریده علم .
بگفت و برون رفت گرد دلیر
بهمراه میلاد و کشواد شیر.
خروشی برآورد و دل پر ز درد
برون رفت از ایوان دو رخساره زرد.
برآمدز ایران سپه بوق و کوس
برون رفت بهرام و گرگین و طوس .
سپنجی سرائیست دنیای دون
بسی چون تو زو رفت غمگین برون .
بر آمدن عید و برون رفتن روزه
ساقی بدهم باده بر باغ و بسبزه .
صبحدمی با دو سه اهل درون
رفت فریدون به تماشا برون .
حکیم از بخت بی سامان برآشفت
برون از بارگه می رفت و میگفت .
یا از در عاشقان درون آی
یا از در طالبان برون رو.
برون رفت و هر جانبی بنگرید
به اطراف وادی نگه کرد و دید.
برون رفتم از جامه دردم چو سیر
که ترسیدم از زجر برنا و پیر.
رفت برون میر رسیده فرم
پخچ شده بوق و دریده علم .
منجیک .
بگفت و برون رفت گرد دلیر
بهمراه میلاد و کشواد شیر.
فردوسی .
خروشی برآورد و دل پر ز درد
برون رفت از ایوان دو رخساره زرد.
فردوسی .
برآمدز ایران سپه بوق و کوس
برون رفت بهرام و گرگین و طوس .
فردوسی .
سپنجی سرائیست دنیای دون
بسی چون تو زو رفت غمگین برون .
فردوسی .
بر آمدن عید و برون رفتن روزه
ساقی بدهم باده بر باغ و بسبزه .
منوچهری .
صبحدمی با دو سه اهل درون
رفت فریدون به تماشا برون .
نظامی .
حکیم از بخت بی سامان برآشفت
برون از بارگه می رفت و میگفت .
سعدی .
یا از در عاشقان درون آی
یا از در طالبان برون رو.
سعدی .
برون رفت و هر جانبی بنگرید
به اطراف وادی نگه کرد و دید.
سعدی .
برون رفتم از جامه دردم چو سیر
که ترسیدم از زجر برنا و پیر.
سعدی .
واژه نامه بختیاریکا
رَهدِن بدر
کلمات دیگر: