بی پهلو یا آنکه از وجود وی فایده ای بکسی نرسد .
خشک پهلو
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خشک پهلو. [ خ ُ پ َ ] ( ص مرکب ) بی پهلو. ( ناظم الاطباء ). || آنکه از وجود وی فایده ای به کسی نرسد. ( ناظم الاطباء ). بخیل. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).
فرهنگ عمید
ویژگی کسی که از او فایده و بهره ای به دیگری نمی رسد.
کلمات دیگر: