( وصاة ) وصاة. [ وَ ] ( ع اِ ) اندرز و پند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). وصیت. || شاخه خرما که بدان پشتواره بندند. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). ج ، وَصی ̍. ( اقرب الموارد ).
وصاه
لغت نامه دهخدا
وصاة. [ وَ ] (ع اِ) اندرز و پند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). وصیت . || شاخه ٔ خرما که بدان پشتواره بندند. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ، وَصی ̍. (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: