(مُ تَ بِ ) [ ع . ] (اِفا. ) رشک برنده ، غبطه خورنده .
مغتبط
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
مغتبط. [ م ُ ت َ ب ِ ] ( ع ص ) خوشحال و شادمان و مسرور. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). مُغتَبَط. ( اقرب الموارد ). || محسود. ( غیاث ) ( آنندراج ).
مغتبط. [ م ُ ت َ ب َ ] ( ع ص ) رجوع به ماده قبل شود.
مغتبط. [ م ُ ت َ ب َ ] ( ع ص ) رجوع به ماده قبل شود.
مغتبط. [ م ُ ت َ ب َ ] (ع ص ) رجوع به ماده ٔ قبل شود.
مغتبط. [ م ُ ت َ ب ِ ] (ع ص ) خوشحال و شادمان و مسرور. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مُغتَبَط. (اقرب الموارد). || محسود. (غیاث ) (آنندراج ).
فرهنگ عمید
رشک برنده، غبطه خورنده.
کلمات دیگر: