مصاوله. [ م ُ وَ / وِ ل َ / ل ِ ] ( از ع ، اِمص ) مصاولة. مصاولت. حمله و هجوم آوردن. رجوع به مصاولت شود.
مصاوله
لغت نامه دهخدا
مصاولة. [ م ُ وَ ل َ ] (ع مص ) صیال . صیالة. به یکدیگر حمله آوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). حمله کردن بر کسی . (ناظم الاطباء). || برجستن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
حمله کردن، به یکدیگر جستن.
کلمات دیگر: