( وطواطة ) وطواطة. [ وَطْ وا طَ ] ( ع ص ) التی تقارب کلامها. ( اقرب الموارد ). زنی که جلد و تند حرف زند. ( ناظم الاطباء ). || الصیاحة. زن فریادکشنده. ( اقرب الموارد ).
وطواطه
لغت نامه دهخدا
وطواطة. [ وَطْ وا طَ ] (ع ص ) التی تقارب کلامها. (اقرب الموارد). زنی که جلد و تند حرف زند. (ناظم الاطباء). || الصیاحة. زن فریادکشنده . (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: