وشیجه

( وشیجة ) وشیجة. [ وَ ج َ ] ( ع اِ )بیخ و ریشه درخت. ج ، وشیج. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || پوست درخت خرما که تافته در میان دو چوب بسته بر آن گندم وجز آن دروده از جایی به جایی برند. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ج ، وشایج. ( مهذب الاسماء ). || وشیجة القوم ؛ خردان و فرومایگان قوم. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || رگ گوش. ( مهذب الاسماء ) ( بحرالجواهر ). || ( ص ) رحم وشیجة؛ درهم رفته و متصل. ( از اقرب الموارد ).