<div class="boxBd">احاسن. [ اَ س ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ اَحسن.<br>- احاسن قوم ؛ خوبان آن. نیکان آن.<br><hr>احاسن. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) کوههائی است قرب احسن بین ضریه و یمامة. و ابوزیاد گفته احاسن از کوههای بنی عمروبن کلاب است. ( معجم البلدان ).</div>

احاسن. [ اَ س ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ اَحسن. - احاسن قوم ؛ خوبان آن. نیکان آن. احاسن. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) کوههائی است قرب احسن بین ضریه و یمامة. و ابوزیاد گفته احاسن از کوههای بنی عمروبن کلاب است. ( معجم البلدان ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">زیبا و خوب. &amp;delta، در فارسی به صورت مفرد به کار می رود.</div>

زیبا و خوب. &amp;delta، در فارسی به صورت مفرد به کار می رود.

فرهنگ عمید

<p>زیبا و خوب. &Delta; در فارسی به‌صورت مفرد به کار می‌رود.</p>

زیبا و خوب. &Delta; در فارسی به‌صورت مفرد به کار می‌رود.

<p><span class=""hl"">احاسن .</span> [ اَ س ِ ] (اِخ ) کوههائی است قرب احسن بین ضریه و یمامة. و ابوزیاد گفته احاسن از کوههای بنی عمروبن کلاب است . (معجم البلدان ).<br></p>

احاسن . [ اَ س ِ ] (اِخ ) کوههائی است قرب احسن بین ضریه و یمامة. و ابوزیاد گفته احاسن از کوههای بنی عمروبن کلاب است . (معجم البلدان ).

<p><span class=""hl"">احاسن .</span> [ اَ س ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ اَحسن .<br>- <span class=""hl"">احاسن قوم </span> ؛ خوبان آن . نیکان آن .<br></p>

احاسن . [ اَ س ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ اَحسن . - احاسن قوم ؛ خوبان آن . نیکان آن .