۱ - ( مصدر ) دست بگردن هم انداختن یکدیگر را در آغوش گرفتن .
معانقت
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(مُ نَ قَ ) [ ع . معانقة ] (مص ل . ) دست در گردن یکدیگر انداختن .
لغت نامه دهخدا
معانقت. [ م ُ ن َ / ن ِ ق َ ] ( از ع ، اِمص ) یکدیگر را در آغوش گرفتن. دست به گردن هم کردن. ( یادداشت به خطمرحوم دهخدا ). و رجوع به معانقة و ماده بعد شود.
معانقة. [ م ُ ن َ ق َ ] ( ع مص ) عِناق. دست به گردن یکدیگر کردن. ( المصادر زوزنی ). دست به گردن همدیگر افگندن به محبت و جز آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ).دست به گردن کسی کردن و با او هم آغوش شدن و به خود چسباندن و آن خاص محبت است. ( از اقرب الموارد ). || به رفتار عنق رفتن شتر و جز آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
معانقة. [ م ُ ن َ ق َ ] ( ع مص ) عِناق. دست به گردن یکدیگر کردن. ( المصادر زوزنی ). دست به گردن همدیگر افگندن به محبت و جز آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ).دست به گردن کسی کردن و با او هم آغوش شدن و به خود چسباندن و آن خاص محبت است. ( از اقرب الموارد ). || به رفتار عنق رفتن شتر و جز آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
معانقت . [ م ُ ن َ / ن ِ ق َ ] (از ع ، اِمص ) یکدیگر را در آغوش گرفتن . دست به گردن هم کردن . (یادداشت به خطمرحوم دهخدا). و رجوع به معانقة و ماده ٔ بعد شود.
کلمات دیگر: