هلباء. [ هََ ] ( ع ص ) مؤنث اهلب. زن بسیار موی سرین. || هلبة هلباء؛ بلای سخت. ( از منتهی الارب ).
هلباء. [ هََ ] ( اِخ ) موضعی میان مکه و یمامه ، و آن را روزی ( جنگی ) است. ( از معجم البلدان ) ( منتهی الارب ).
هلباء. [ هََ ] ( اِخ ) موضعی میان مکه و یمامه ، و آن را روزی ( جنگی ) است. ( از معجم البلدان ) ( منتهی الارب ).