مصیری

مصیری یک شهر در مرکز شهرستان رستم استان فارس ایران است که در ۱۸ کیلومتری شمال شهر نورآباد ممسنی قرار دارد.
سادات فخر (امامزاده علی) که قبلاً در حاجی کوهی در شمال مصیری زندگی می کردند در سال ۱۳۵۸ خورشیدی به تدریج در چند سال به شمال مصیری کوچ کرده و ساکن شدند.
بردکوهی ها: روستای بردگوه در ۷ کیلومتری شرق حاجی کوهی قرار داردکه دردو دهه قبل این ها نیز به شرق مصیری مهاجرت کرده و در بین خود اقوامی چون اردکانی ها، رئیس های کهگیلویه و سادات عنا را جای داده اند.
ترک ها اغلب با گوهر قشقایی دختر محمد حسین خان برادر صولت الدوله قشقایی هنگان ازدواج با حسینقلی خان رستم، بدین منطقه آمدند و در محله ای که به نام تیره آن ها مشهور شد یعنی «عمله» سکنی گزیدند. فارسها را نیز اردکانی ها (سپیدانی ها) ی مهاجر و نیز کازرونی ها و برخی متفرقه دیگر تشکیل می دهند.
علاوه بر اینها گروه های دیگیری نظیر مطربها(مهتر ها) و دلاکها(خطیر ها)و آهنگران نیز در این شهر سال ها است که ساکنند.
اخیراً نیز با مرکز شهرستان شدن مصیری روستاهای باقری، شوسنی و ضامنی در شرق و جنوب شرقی این شهر جزء شهر محسوب می گردند.
ضمنا روستاهای کراشوب و گوراب از بدو تأسیس تاکنون به دلیل قرابت فامیلی با مردم مصیری از توابع اصلی مصیری محسوب می شوند.
نزدیک ترین روستاها به آن از سمت شرق موردک میرخیرالله و شوسنی و ضامنی از شمال بردکوه و حاجی کوهی و از غرب روستای گوراب و دهستان بابامیدان و… می باشد.
در مسیر تاریخ مصیری دارای روندی ناپیداست. شهر خفرک که از شهرهای باستانی است در غرب این شهر واقع بوده که آثاری از آن هنوز پابرجاست. آثاری نیز از شهر یا روستایی بزرگ در شمال شرق مصیری معروف به دره «کره تول باقری» در اول جاده روستای حاجی کوهی وجود دارد. البته آثار اصلی سهر نشینی شهرستان رستم در نزدیکی دهستان در شرف شهر شدن، بابامیدان قرار دارد، آثاری چون چهار بازار و تل اسپید که نشان از شهر انشان پایتخت چهار هزار ساله ایلام باستان دارند.
اقوام گوناگونی در این شهر سکونت دارند:

مَصیری
شهری در استان فارس، شهرستان ممسنی، و مرکز اداری بخش رستم. با ارتفاعی حدود ۸۹۵متر، در منطقه ای کوهپایه ای، در ۱۱۹ کیلومتری شمال غربی شیراز و ۱۴کیلومتری شمال نورآباد، سر راه نورآباد به دوگنبدان و یاسوج قرار دارد. اقلیم آن معتدلِ مایل به گرم و نیمه خشک است. جمعیت آن ۵،۳۷۳ نفر است (۱۳۸۵).