ویسی . [ وَ ] (اِخ ) تیره ای از ایل ناصری از ایلات خمسه ٔ فارس . (جغرافیای سیاسی کیهان ).
ویسی
لغت نامه دهخدا
ویسی . (اِخ ) دهی است از دهستان عقیلی بخش عقیلی شهرستان شوشتر در 20 هزارگزی راه شوشتر به مسجدسلیمان با 350 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
دانشنامه عمومی
ویسی (ابهام زدایی). ویسی ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
ویسی (بهبهان)
ویسی (گتوند)
ویسی (بهبهان)
ویسی (گتوند)
wiki: استان خوزستان ایران است. این روستا با شهرستان بهبهان ۲۴کیلومتر فاصله دارد.
اصلی ترین محصول این روستا خرما است که کیفیت و مرغوبیت خاصی دارد و از دیگر محصولات می توان به گندم و لبنیات اشاره کرد.
این روستا در دهستان تشان شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۰۳۲ نفر (۲۱۸خانوار) بوده است.
این روستا را به دلیل رویش گلهای بابونه در آن ویسی گل زرد می خوانند که در واقع منظور از گل زرد همان گل های بابونه است.
اصلی ترین محصول این روستا خرما است که کیفیت و مرغوبیت خاصی دارد و از دیگر محصولات می توان به گندم و لبنیات اشاره کرد.
این روستا در دهستان تشان شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۰۳۲ نفر (۲۱۸خانوار) بوده است.
این روستا را به دلیل رویش گلهای بابونه در آن ویسی گل زرد می خوانند که در واقع منظور از گل زرد همان گل های بابونه است.
wiki: شهرستان گتوند در استان خوزستان ایران است.
این روستا در دهستان عقیلی جنوبی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۸۹ نفر (۹۲خانوار) بوده است.
این روستا در دهستان عقیلی جنوبی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۸۹ نفر (۹۲خانوار) بوده است.
wiki: ویسی (گتوند)
پیشنهاد کاربران
تیره ویسی طایفه خلیلی بیگیوند پلنگ
تش شیخ ویس تیره رستمی طایفه خلیلی بیگیوند پلنگ منجزی
تیره ویسی طایفه مال احمدی منجزی
ایل منجزی بهداروند *بختیاروند *
ساکن در خوزستان. چهار مال بختیاری. اصفهان
تیره ویسی طایفه مال احمدی گردگرد منجزی در فلارد لردگان
تیره ویسی طایفه خلیلی طهماسبی بهداروند در بخش منج لردگان
شجرنامه طایفه خلیلی بیگیوند پلنگ ایل منجزی بهداروند معروف به هفت کر بیگی
تیره بزرگ آشتیانی وند*آتش بیگیان * خلیلی شاخه
تیره ویسی
جهانگیر خان بختیاروند ایلخان *طهماسب قلی. پیلتن *
خلیل خان ایل بیگی بختیاروند ایلخان
شاه منصور خان آتش بیگیان بختیاروند ایلخان *شامصیر. مصیر*
کلارستم خان آقاسی *کلی وردی. الله وردی*
تاج الدین امیر قنبر *قنبر عالی. قنبر علی. تاجمیر عالی*
عالی ویسی*علی ویسی*
تش شیخ ویس تیره رستمی طایفه خلیلی بیگیوند پلنگ منجزی
تیره ویسی طایفه مال احمدی منجزی
ایل منجزی بهداروند *بختیاروند *
ساکن در خوزستان. چهار مال بختیاری. اصفهان
تیره ویسی طایفه مال احمدی گردگرد منجزی در فلارد لردگان
تیره ویسی طایفه خلیلی طهماسبی بهداروند در بخش منج لردگان
شجرنامه طایفه خلیلی بیگیوند پلنگ ایل منجزی بهداروند معروف به هفت کر بیگی
تیره بزرگ آشتیانی وند*آتش بیگیان * خلیلی شاخه
تیره ویسی
جهانگیر خان بختیاروند ایلخان *طهماسب قلی. پیلتن *
خلیل خان ایل بیگی بختیاروند ایلخان
شاه منصور خان آتش بیگیان بختیاروند ایلخان *شامصیر. مصیر*
کلارستم خان آقاسی *کلی وردی. الله وردی*
تاج الدین امیر قنبر *قنبر عالی. قنبر علی. تاجمیر عالی*
عالی ویسی*علی ویسی*
نام طایفه ای بزرگ و گسترده در شهرستان بهبهان این طایفه بزرگ به دو بخش : شهرنشین ( محل ویس یا کوی ویس یا درویس ) و روستانشین ( ویسی گلزرد و چهار دهی ) می باشند در قدیم الایام؛ بخشی از این طایفه به مناطقی دیگر مهاجرت میکنند بخشی در روستای بیدزرد رامهرمز و بخشی در جوار رود کارون ( ویس ) ملاثانی و بخشی در کردستان ایران و کرمانشاهان و سایر نقاط مهاجرت کرده اند
شجرنامه تیره آشتیانی وند ( شاه منصور وند ) خلیلی
رستم خان بختیاروند پلنگ
امیر شاه حسین خان بختیاروند ایلخان
جهانگیر خان بختیاروند ایلخان
خلیل خان ایل بیگی بختیاروند ایلخان
شاه منصور خان بختیاروند ایلخان
رستم خان آقاسی بختیاروند
تاج الدین امیر قنبر بختیاروند
پسران ( عالی ویسی - یوسف خان - عزیز خان - جان محمد خان. . . . )
عالی ویسی
عالی مهمد
هیبت الله خان
چهل امیر خان
آقاآشتیانی
پسران ( آقاسی. . . . )
آقاسی
پسران ( هادی عالی کرم - کاید رفیع - شفیع - عبدالله - صادق - محمد - داوود )
کاید رفیع
زکریا
سوخته زار
مصطفی
علی رضا
خسرو
-
-
رستم خان بختیاروند پلنگ
امیر شاه حسین خان بختیاروند ایلخان
جهانگیر خان بختیاروند ایلخان
خلیل خان ایل بیگی بختیاروند ایلخان
شاه منصور خان بختیاروند ایلخان
رستم خان آقاسی بختیاروند
تاج الدین امیر قنبر بختیاروند
پسران ( عالی ویسی - یوسف خان - عزیز خان - جان محمد خان. . . . )
عالی ویسی
عالی مهمد
هیبت الله خان
چهل امیر خان
آقاآشتیانی
پسران ( آقاسی. . . . )
آقاسی
پسران ( هادی عالی کرم - کاید رفیع - شفیع - عبدالله - صادق - محمد - داوود )
کاید رفیع
زکریا
سوخته زار
مصطفی
علی رضا
خسرو
-
-
ویسی:طایفه ای از ایل ترک نژاد آغاجری
آغاجاری یا آغاجری:نام مردمی ترک نژاد
این تیره در قدیم ایلی بزرگ و داراى شاخه هاى طایفه ای: قره جری، تیلکوهی، جغتائی، جامه بزرگی، ویسی، شهروئی، شیرالی، بیگدلی، بیجنی، بوالی، باولی، بالیاوی، گشتیل، خلیفه ای، عبداللهی، قراماسوقی ( سوقی ) ، چنگلوائی بوده است. آنها از عم زادگان افشارها و همراهان اتابک سنقر بن مودود سلغرى ( ۵۵۷ ـ ۵۴۰ق ) مىیباشند که پس از حاکمیت آن سنقر در فارس که بعدها به اتابکان فارس مشهور شدند در کهکیلویه اقامت کرده اند.
این طایفه که در منطقهٔ بلاد شاپور ( شهر قدیم دهدشت و توابع ) سکونت داشته اند به مرور زمان در اثر اتفاقات تاریخی ضعیف شده و سازمان قومی آنها از هم گسسته است تا جائیکه از آنان طایفه هاى کوچکی مانده اند که بعضی از آنان مستقل هستند و قسمتی به صورت پراکنده در حومهٔ بهبهان و ایلات دیگر زندگی مینمایند
آغاجاری یا آغاجری:نام مردمی ترک نژاد
این تیره در قدیم ایلی بزرگ و داراى شاخه هاى طایفه ای: قره جری، تیلکوهی، جغتائی، جامه بزرگی، ویسی، شهروئی، شیرالی، بیگدلی، بیجنی، بوالی، باولی، بالیاوی، گشتیل، خلیفه ای، عبداللهی، قراماسوقی ( سوقی ) ، چنگلوائی بوده است. آنها از عم زادگان افشارها و همراهان اتابک سنقر بن مودود سلغرى ( ۵۵۷ ـ ۵۴۰ق ) مىیباشند که پس از حاکمیت آن سنقر در فارس که بعدها به اتابکان فارس مشهور شدند در کهکیلویه اقامت کرده اند.
این طایفه که در منطقهٔ بلاد شاپور ( شهر قدیم دهدشت و توابع ) سکونت داشته اند به مرور زمان در اثر اتفاقات تاریخی ضعیف شده و سازمان قومی آنها از هم گسسته است تا جائیکه از آنان طایفه هاى کوچکی مانده اند که بعضی از آنان مستقل هستند و قسمتی به صورت پراکنده در حومهٔ بهبهان و ایلات دیگر زندگی مینمایند
ویسی:نام طایفه ای از ایل ترک نژاد آغاجری
آغاجاری یا آغاجری:نام مردمی ترک نژاد
این تیره در قدیم ایلی بزرگ و داراى شاخه هاى طایفه ای: قره جری، تیلکوهی، جغتائی، جامه بزرگی، ویسی، شهروئی، شیرالی، بیگدلی، بیجنی، بوالی، باولی، بالیاوی، گشتیل، خلیفه ای، عبداللهی، قراماسوقی ( سوقی ) ، چنگلوائی بوده است. آنها از عم زادگان افشارها و همراهان اتابک سنقر بن مودود سلغرى ( ۵۵۷ ـ ۵۴۰ق ) مىیباشند که پس از حاکمیت آن سنقر در فارس که بعدها به اتابکان فارس مشهور شدند در کهکیلویه اقامت کرده اند.
این طایفه که در منطقهٔ بلاد شاپور ( شهر قدیم دهدشت و توابع ) سکونت داشته اند به مرور زمان در اثر اتفاقات تاریخی ضعیف شده و سازمان قومی آنها از هم گسسته است تا جائیکه از آنان طایفه هاى کوچکی مانده اند که بعضی از آنان مستقل هستند و قسمتی به صورت پراکنده در حومهٔ بهبهان و ایلات دیگر زندگی مینمایند
آغاجاری یا آغاجری:نام مردمی ترک نژاد
این تیره در قدیم ایلی بزرگ و داراى شاخه هاى طایفه ای: قره جری، تیلکوهی، جغتائی، جامه بزرگی، ویسی، شهروئی، شیرالی، بیگدلی، بیجنی، بوالی، باولی، بالیاوی، گشتیل، خلیفه ای، عبداللهی، قراماسوقی ( سوقی ) ، چنگلوائی بوده است. آنها از عم زادگان افشارها و همراهان اتابک سنقر بن مودود سلغرى ( ۵۵۷ ـ ۵۴۰ق ) مىیباشند که پس از حاکمیت آن سنقر در فارس که بعدها به اتابکان فارس مشهور شدند در کهکیلویه اقامت کرده اند.
این طایفه که در منطقهٔ بلاد شاپور ( شهر قدیم دهدشت و توابع ) سکونت داشته اند به مرور زمان در اثر اتفاقات تاریخی ضعیف شده و سازمان قومی آنها از هم گسسته است تا جائیکه از آنان طایفه هاى کوچکی مانده اند که بعضی از آنان مستقل هستند و قسمتی به صورت پراکنده در حومهٔ بهبهان و ایلات دیگر زندگی مینمایند
ویسی:طایفه ای از ایل ترک نژاد آغاجاری
آغاجاری یا آغاجری:نام مردمی ترک نژاد
این تیره در قدیم ایلی بزرگ و داراى شاخه هاى طایفه ای: قره جری، تیلکوهی، جغتائی، جامه بزرگی، ویسی، شهروئی، شیرالی، بیگدلی، بیجنی، بوالی، باولی، بالیاوی، گشتیل، خلیفه ای، عبداللهی، قراماسوقی ( سوقی ) ، چنگلوائی بوده است. آنها از عم زادگان افشارها و همراهان اتابک سنقر بن مودود سلغرى ( ۵۵۷ ـ ۵۴۰ق ) مىیباشند که پس از حاکمیت آن سنقر در فارس که بعدها به اتابکان فارس مشهور شدند در کهکیلویه اقامت کرده اند.
این طایفه که در منطقهٔ بلاد شاپور ( شهر قدیم دهدشت و توابع ) سکونت داشته اند به مرور زمان در اثر اتفاقات تاریخی ضعیف شده و سازمان قومی آنها از هم گسسته است تا جائیکه از آنان طایفه هاى کوچکی مانده اند که بعضی از آنان مستقل هستند و قسمتی به صورت پراکنده در حومهٔ بهبهان و ایلات دیگر زندگی مینمایند
آغاجاری یا آغاجری:نام مردمی ترک نژاد
این تیره در قدیم ایلی بزرگ و داراى شاخه هاى طایفه ای: قره جری، تیلکوهی، جغتائی، جامه بزرگی، ویسی، شهروئی، شیرالی، بیگدلی، بیجنی، بوالی، باولی، بالیاوی، گشتیل، خلیفه ای، عبداللهی، قراماسوقی ( سوقی ) ، چنگلوائی بوده است. آنها از عم زادگان افشارها و همراهان اتابک سنقر بن مودود سلغرى ( ۵۵۷ ـ ۵۴۰ق ) مىیباشند که پس از حاکمیت آن سنقر در فارس که بعدها به اتابکان فارس مشهور شدند در کهکیلویه اقامت کرده اند.
این طایفه که در منطقهٔ بلاد شاپور ( شهر قدیم دهدشت و توابع ) سکونت داشته اند به مرور زمان در اثر اتفاقات تاریخی ضعیف شده و سازمان قومی آنها از هم گسسته است تا جائیکه از آنان طایفه هاى کوچکی مانده اند که بعضی از آنان مستقل هستند و قسمتی به صورت پراکنده در حومهٔ بهبهان و ایلات دیگر زندگی مینمایند
کلمات دیگر: