پر گفتن

پر گفتن. [ پ ُ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) بسیار گفتن. اِذراع. تذرّع. بسیار گفتن. سخن را بدرازا کشانیدن.
- امثال :
پر گفتن به قرآن خوش است .
پرگوی دشمن کام است .

ور