کمره

کمره . [ ک َ رَ / رِ ] (اِ) سرگین . (ناظم الاطباء). تپاله . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

کمره . [ ک َ م َ رَ ] (اِخ ) از دیههای بخار است . (از انساب سمعانی ) (از معجم البلدان ).

کمره . [ ک َ م َ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان شیان است که در بخش مرکزی شهرستان شاه آباد واقع است و 713 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

کمره . [ ک َ م َ رَ / رِ ] (اِ) کمر کوه . میانه ٔ کوه . کمر. (فرهنگ فارسی معین ).

کمره . [ ک َ م َ رَ / رِ ] (اِخ ) از شمال محدود است به عراق عجم و ازمغرب به بروجرد و از مشرق به محلات و از جنوب به گلپایگان و به سه بلوک تقسیم می شود ازاین قرار: الف - خمین دارای پنجاه قریه و 35000 تن سکنه . ب - کله زن دارای 19 قریه و 10000 تن سکنه . ج - حمزه لو دارای 23 قریه و 11000 تن سکنه . مراتع کمره مهم و پشمهای مرغوب آن برای قالی بافی بکار می رود. (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 406).

کمره . [ ک َ م َ رَ / رِ ] (اِخ ) طایفه ای از ایل کلهر که دارای 50 خانوار است . (از جغرافیای سیاسی کیهان ).

کمره . [ ک َ م َ رِ ] (اِخ ) دهی از دهستان چهاردولی است که در بخش اسدآباد شهرستان همدان واقع است و 106 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

کمره . [ک َ م َ رَ / رِ ] (اِ) هر یک از محفظه هایی که در کشتی در جاهای مختلف نصب کنند، برای نگاهداری ابزار تا در مواقع لزوم بکار برده شود. (فرهنگ فارسی معین ).

کمرة. [ ک َ م َ رَ ] (ع اِ) سر نره . ج ، کَمَر و منه المثل : الکمر اشباه الکمر، وقت تشبیه چیزی به چیزی گویند. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). حشفه و سرنره . (ناظم الاطباء). سر شرم مرد. سر قضیب . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || گاه بر همه ٔ نره اطلاق می شود. (ناظم الاطباء). شرم مرد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

کمرة. [ ک ُ م ُرْ رَ ] (ع اِ) نره . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نره و ذَکَر. || (ص ) بزرگ و کلان . || کلان ْ نره . (ناظم الاطباء).

کمر#NAME?

۱شیب تند کوه ۲وسط – میان