یکی از دوازده قسم حدیثهای ضعیف است
حدیث مقطوع
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حدیث مقطوع. [ ح َ ث ِ م َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) یکی از دوازده قسم حدیث ضعیف. رجوع به حدیث شود.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] حدیث مقطوع از اقسام خبر واحد می باشد.
حدیث مقطوع از اصطلاحات علم درایه است.
خصوصیت حدیث مقطوع
حدیث مقطوع حدیثی را مقطوع گویند که بعض راویان آن ناشناخته باشند، یا اتصال اسناد آن به معصوم علیه السّلام معلوم نباشد.
در اصطلاح عامه حدیث مقطوع، به هر حدیثی که بیانگر گفتار یا کردار تابعین باشد، اطلاق میشود.
در کلمات فقها، حدیث مقطوع گاه مرادف حدیث منقطع به معنای اخص آمده است.
حدیث مقطوع به معنای نامعلوم بودن اتصال اسناد آن به معصوم علیه السّلام و نیز به معنای مصطلح نزد عامّه اعتبار ندارد. حدیث مقطوع به معنای ناشناخته بودن بعض راویان آن در صورت اتصال به معصوم علیه السّلام مصداق حدیث ضعیف میباشد.
حدیث مقطوع از اصطلاحات علم درایه است.
خصوصیت حدیث مقطوع
حدیث مقطوع حدیثی را مقطوع گویند که بعض راویان آن ناشناخته باشند، یا اتصال اسناد آن به معصوم علیه السّلام معلوم نباشد.
در اصطلاح عامه حدیث مقطوع، به هر حدیثی که بیانگر گفتار یا کردار تابعین باشد، اطلاق میشود.
در کلمات فقها، حدیث مقطوع گاه مرادف حدیث منقطع به معنای اخص آمده است.
حدیث مقطوع به معنای نامعلوم بودن اتصال اسناد آن به معصوم علیه السّلام و نیز به معنای مصطلح نزد عامّه اعتبار ندارد. حدیث مقطوع به معنای ناشناخته بودن بعض راویان آن در صورت اتصال به معصوم علیه السّلام مصداق حدیث ضعیف میباشد.
wikifeqh: فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام است
عنوان یاد شده از اصطلاحات علم درایه است.
حدیثی را مقطوع گویند که بعض راویان آن ناشناخته باشند یا اتصال اسناد آن به معصوم علیه السلام معلوم نباشد. در اصطلاح عامه حدیث مقطوع به هر حدیثی که بیانگر گفتار یا کردار تابعین (تابعی) باشد، اطلاق می شود.
در کلمات فقها، حدیث مقطوع گاه مرادف حدیث منقطع به معنای اخص (حدیث منقطع) آمده است.
حدیث مقطوع به معنای نامعلوم بودن اتصال اسناد آن به معصوم علیه السلام و نیز به معنای مصطلح نزد عامه اعتبار ندارد. حدیث مقطوع به معنای ناشناخته بودن بعض راویان آن در صورت اتصال به معصوم علیه السلام مصداق حدیث ضعیف می باشد.
جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، جلد 3، صفحه 276 .
عنوان یاد شده از اصطلاحات علم درایه است.
حدیثی را مقطوع گویند که بعض راویان آن ناشناخته باشند یا اتصال اسناد آن به معصوم علیه السلام معلوم نباشد. در اصطلاح عامه حدیث مقطوع به هر حدیثی که بیانگر گفتار یا کردار تابعین (تابعی) باشد، اطلاق می شود.
در کلمات فقها، حدیث مقطوع گاه مرادف حدیث منقطع به معنای اخص (حدیث منقطع) آمده است.
حدیث مقطوع به معنای نامعلوم بودن اتصال اسناد آن به معصوم علیه السلام و نیز به معنای مصطلح نزد عامه اعتبار ندارد. حدیث مقطوع به معنای ناشناخته بودن بعض راویان آن در صورت اتصال به معصوم علیه السلام مصداق حدیث ضعیف می باشد.
جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، جلد 3، صفحه 276 .
wikiahlb: حدیث_مقطوع
کلمات دیگر: