خطبه غراء

[ویکی شیعه] خطبه غَرّاء، از خطبه های امام علی(ع) در موضوع اخلاق که در نهج البلاغه آمده است. امام علی (ع) در این خطبه با یادآوری نعمت های الهی، انسان را به تقوا فرامی خواند و از عذاب می ترساند. گفته اند مردم با شنیدن این خطبه از زبان امیرالمؤمنین (ع)، به خود لرزیدند و اشک ریختند.
شماره ترتیبی این خطبه در نسخه های نهج البلاغه، متفاوت است:
میرزا حبیب الله خویی درباره نامگذاری این خطبه به «غراء» می نویسداین نامگذاری سزاوار است؛ زیرا این خطبه از بهترین ها و شریف ترین خطبه های امام است و از نظر محتوا شامل حکمت و موعظه حسنه است و در آن، آرایه های بیانی و بدیع همچون جناس، سجع، استعاره و کنایه به کار رفته است.