دلالت عقلی

رجوع شود به:دلالت

[ویکی فقه] دلات عقلی به معنی دلالت به سبب حکم عقل، ناشی از ملازمه ذاتی بین دالّ و مدلول است.
دلالت عقلی، از اقسام دلالت ذاتی بوده و عبارت است از دلالت ناشی از علاقه ذاتی بین دال و مدلول که به سبب آن، عقل از دالّ به مدلول منتقل می شود، مانند: علاقه ای که بین اثر و مؤثر وجود دارد؛ برای مثال، هنگامی که انسان می داند روشنایی بامدادان در اثر طلوع خورشید است، و صبحگاه درخششی را روی دیوار مشاهده می کند، ذهن او به طلوع خورشید منتقل می شود؛ پس درخشش روی دیوار، به دلالت عقلی بر طلوع خورشید دلالت می کند.