ژنگان شناسی سلول های سرطانی زیرزمینه ای از ژنگان شناسی است که ژن های مربوط به سرطان را توصیف می کند. این زیرزمینه روی ژنگان شناسی، پس زادشناسی و تغییرات تفسیر ژن در سرطان تمرکز می کند.
جهش ها دلیل اصلی شروع سرطان هستند و رخ مانه ی غدهٔ سرطانی را مشخص می کنند.
دسترسی به نمونه های بافت های سالم و سرطانی از یک بیمار یکسان و این واقعیت که بیشتر جهش های سرطانی بیانگر رخدادهای بدنی (غیر زایشی) هستند اجازهٔ تعیین جهش های مختص سرطان را می دهد.
جهش های سرطانی تجمعی بوده و میزان تجمیع آن ها می تواند سطح بیماری را مشخص کند. در حال حاضر فراگستری و مقاومت در برابر دارو غیرقابل تشخیص هستند که با تعیین میزان تجمیع ممکن است امکان شناسایی آن ها فراهم شود.
سرطان یک بیماری ژنتیکی ناشی از انباشته شدن جهش های دی ان ای و تغییرات شرایط پس زایشی سلول ها است که منجر به رشد سریع محصور نشدهٔ سلول ها و تشکیل نئوپلاسم می شود. هدف از ژنگان شناسی سلول های سرطانی، شناسایی غده های سرطانی جدید یا ژن های سرکوب گر غده های سرطانی است که ممکن است بتواند بینش های جدیدی را در مورد تشخیص سرطان، پیش بینی نتایج آزمایش های بالینی سرطان ها و اهداف جدید برای درمان سرطان ایجاد کند. موفقیت روش های هدف گیر در درمان سرطان از جمله گلیوک، ترازتوزوماب و بواسیزامب امید پیدا کردن اهداف جدید برای درمان سرطان توسط ژنگان شناسی سلول های سرطانی را افزایش داده است.
علاوه بر درک ساز و کارهای ژنتیکی زیرین که باعث آغاز یا توسعهٔ پیش روی سرطان می شود، درمان سرطان مختص به شخص هم از اهداف ژنگان شناسی سلول های سرطانی است. سرطان به دلیل جهش های دی ان ای و تغییر شرایط پس زایشی در سلول ها که به صورت تصادفی روی هم جمع شده و منجر به نتایج تصادفی بیشتری می شوند توسعه می یابد. شناسایی و هدف قرار دادن جهش ها در یک بیمار خاص ممکن است موجب افزایش اثربخشی درمان شود.
تکمیل پروژهٔ ژنگان انسان، موجب تسهیل رشتهٔ ژنگان شناسی سلول های سرطانی و افزایش توانایی محققان در پیدا کردن غده های سرطانی می شود. فنون توالی یابی و روش های نمایه یابی متیل دارشدن سراسری، در مطالعات مربوط به ژنگان شناسی سلول های سرطانی به کار گرفته شده اند.
جهش ها دلیل اصلی شروع سرطان هستند و رخ مانه ی غدهٔ سرطانی را مشخص می کنند.
دسترسی به نمونه های بافت های سالم و سرطانی از یک بیمار یکسان و این واقعیت که بیشتر جهش های سرطانی بیانگر رخدادهای بدنی (غیر زایشی) هستند اجازهٔ تعیین جهش های مختص سرطان را می دهد.
جهش های سرطانی تجمعی بوده و میزان تجمیع آن ها می تواند سطح بیماری را مشخص کند. در حال حاضر فراگستری و مقاومت در برابر دارو غیرقابل تشخیص هستند که با تعیین میزان تجمیع ممکن است امکان شناسایی آن ها فراهم شود.
سرطان یک بیماری ژنتیکی ناشی از انباشته شدن جهش های دی ان ای و تغییرات شرایط پس زایشی سلول ها است که منجر به رشد سریع محصور نشدهٔ سلول ها و تشکیل نئوپلاسم می شود. هدف از ژنگان شناسی سلول های سرطانی، شناسایی غده های سرطانی جدید یا ژن های سرکوب گر غده های سرطانی است که ممکن است بتواند بینش های جدیدی را در مورد تشخیص سرطان، پیش بینی نتایج آزمایش های بالینی سرطان ها و اهداف جدید برای درمان سرطان ایجاد کند. موفقیت روش های هدف گیر در درمان سرطان از جمله گلیوک، ترازتوزوماب و بواسیزامب امید پیدا کردن اهداف جدید برای درمان سرطان توسط ژنگان شناسی سلول های سرطانی را افزایش داده است.
علاوه بر درک ساز و کارهای ژنتیکی زیرین که باعث آغاز یا توسعهٔ پیش روی سرطان می شود، درمان سرطان مختص به شخص هم از اهداف ژنگان شناسی سلول های سرطانی است. سرطان به دلیل جهش های دی ان ای و تغییر شرایط پس زایشی در سلول ها که به صورت تصادفی روی هم جمع شده و منجر به نتایج تصادفی بیشتری می شوند توسعه می یابد. شناسایی و هدف قرار دادن جهش ها در یک بیمار خاص ممکن است موجب افزایش اثربخشی درمان شود.
تکمیل پروژهٔ ژنگان انسان، موجب تسهیل رشتهٔ ژنگان شناسی سلول های سرطانی و افزایش توانایی محققان در پیدا کردن غده های سرطانی می شود. فنون توالی یابی و روش های نمایه یابی متیل دارشدن سراسری، در مطالعات مربوط به ژنگان شناسی سلول های سرطانی به کار گرفته شده اند.