عبدالله دهش یا شیخ عبدالله دهش کرمانی(زاده: ۱ مرداد ۱۲۸۹, در خنامان از توابع شهرستان رفسنجان استان کرمان - درگذشت: ۵ فروردین ۱۳۶۶, در شهر کرمان)، از جمله برجسته ترین شاعران و نویسندگان و عارفان کرمان در دوران معاصر می باشد. وی جزو مشایخ و سران متصوفه و دراویش سلسله نعمت اللهی به شمار می آمد و برای سالیان مدید (بیش از سی سال) شیخیت خانقاه کرمان را بر عهده داشت.
دفتر اول دیوان دهش، که با مقدمه دکتر ابوالقاسم پورحسینی (استاد فقید فلسفه در دانشگاه تهران)، و توسط انتشارات خانقاه نعمت اللهی تهران در سال ۱۳۳۵ به طبع و نشر رسیده است.
سفرنامه منظوم حج، مشتمل بر بیش از هفتصد بیت، که رهاورد تشرف او در سال ۱۳۵۲ خورشیدی به خانه خدا(مکه معظمه و مدینه منوره) می باشد.
تذکره شعرای کرمان، که مشتمل بر دو جلد و حاوی سرگذشت و نمونه اشعار جمع کثیری از شاعران کرمان(از قرون نخست هجری تا دوران معاصر) می باشد و در سال ۱۳۵۷ و در زمانی که عبدالله دهش ریاست انجمن ادبی خواجوی کرمانی را بر عهده داشت، توسط انتشارات اداره کل فرهنگ و هنر وقت استان کرمان چاپ و منتشر گردیده است.
دیوان غزلیات عبدالله دهش کرمانی، که در مهرماه ۱۳۷۰ توسط فرزندان وی و با خط زیبای علیرضا هاشمی نژاد، به چاپ رسیده است.
در عرصه اداری و اجتماعی، وی ضمن تصدی مشاغل اداری مهمی در مالیه(دارایی) و عدلیه(دادگستری) کرمان، از اعضای شاخص و کلیدی دادگستری این استان محسوب می شد و از جمله مدت ها ریاست دفتر دادگستری و دادگاه های استان کرمان را عهده دار بود. برخی دیگر از مناصب اداری، فرهنگی و اجتماعی او عبارتند از: مدیریت و سرپرستی کانون تربیتی و پرورشی نونهالان دیلمقانی، ریاست انجمن ادبی کرمان، ریاست انجمن تبلیغات اسلامی استان کرمان، عضویت و ریاست انجمن ادبی خواجوی کرمانی، عضویت و ریاست هیئت امنای مشتاقیه کرمان، عضویت در هیئت امنای دراویش اداره کننده بارگاه شاه نعمت الله ولی در ماهان و...، که در هریک از این مشاغل و مناصب منشاء اثرات و خیرات و برکات متعددی بوده است.
وی علاوه بر مجموعه اشعاری مشتمل بر بیش از ده هزار بیت در قالب های شعری مختلف، و دیوان غزلیاتی مشتمل بر اشعار نغز عاشقانه و عارفانه، آثاری همچون سفرنامه منظوم حج (به نظم) و تذکره شعرای کرمان (به نثر) و چند اثر دیگر نیز، از خود به یادگار گذاشته که اکثریت قریب به اتفاق آن ها چاپ و منتشر شده اند.
اشعار درج شده بر کاشیکاری زیبای اطراف صحن بزرگ شرقی آرامگاه شاه نعمت الله ولی در ماهان کرمان، که توسط یکی از متمولین و ثروتمندان بنام کرمان، یعنی مرحوم امان الله خان عامری و در ادامه کار جدش وکیل الملک (حاکم نامدار کرمان در عصر ناصرالدین شاه) و در شهریورماه ۱۳۴۳ خورشیدی، تکمیل و احداث شده بود، اثر طبع شیخ عبدالله دهش می باشند.
دفتر اول دیوان دهش، که با مقدمه دکتر ابوالقاسم پورحسینی (استاد فقید فلسفه در دانشگاه تهران)، و توسط انتشارات خانقاه نعمت اللهی تهران در سال ۱۳۳۵ به طبع و نشر رسیده است.
سفرنامه منظوم حج، مشتمل بر بیش از هفتصد بیت، که رهاورد تشرف او در سال ۱۳۵۲ خورشیدی به خانه خدا(مکه معظمه و مدینه منوره) می باشد.
تذکره شعرای کرمان، که مشتمل بر دو جلد و حاوی سرگذشت و نمونه اشعار جمع کثیری از شاعران کرمان(از قرون نخست هجری تا دوران معاصر) می باشد و در سال ۱۳۵۷ و در زمانی که عبدالله دهش ریاست انجمن ادبی خواجوی کرمانی را بر عهده داشت، توسط انتشارات اداره کل فرهنگ و هنر وقت استان کرمان چاپ و منتشر گردیده است.
دیوان غزلیات عبدالله دهش کرمانی، که در مهرماه ۱۳۷۰ توسط فرزندان وی و با خط زیبای علیرضا هاشمی نژاد، به چاپ رسیده است.
در عرصه اداری و اجتماعی، وی ضمن تصدی مشاغل اداری مهمی در مالیه(دارایی) و عدلیه(دادگستری) کرمان، از اعضای شاخص و کلیدی دادگستری این استان محسوب می شد و از جمله مدت ها ریاست دفتر دادگستری و دادگاه های استان کرمان را عهده دار بود. برخی دیگر از مناصب اداری، فرهنگی و اجتماعی او عبارتند از: مدیریت و سرپرستی کانون تربیتی و پرورشی نونهالان دیلمقانی، ریاست انجمن ادبی کرمان، ریاست انجمن تبلیغات اسلامی استان کرمان، عضویت و ریاست انجمن ادبی خواجوی کرمانی، عضویت و ریاست هیئت امنای مشتاقیه کرمان، عضویت در هیئت امنای دراویش اداره کننده بارگاه شاه نعمت الله ولی در ماهان و...، که در هریک از این مشاغل و مناصب منشاء اثرات و خیرات و برکات متعددی بوده است.
وی علاوه بر مجموعه اشعاری مشتمل بر بیش از ده هزار بیت در قالب های شعری مختلف، و دیوان غزلیاتی مشتمل بر اشعار نغز عاشقانه و عارفانه، آثاری همچون سفرنامه منظوم حج (به نظم) و تذکره شعرای کرمان (به نثر) و چند اثر دیگر نیز، از خود به یادگار گذاشته که اکثریت قریب به اتفاق آن ها چاپ و منتشر شده اند.
اشعار درج شده بر کاشیکاری زیبای اطراف صحن بزرگ شرقی آرامگاه شاه نعمت الله ولی در ماهان کرمان، که توسط یکی از متمولین و ثروتمندان بنام کرمان، یعنی مرحوم امان الله خان عامری و در ادامه کار جدش وکیل الملک (حاکم نامدار کرمان در عصر ناصرالدین شاه) و در شهریورماه ۱۳۴۳ خورشیدی، تکمیل و احداث شده بود، اثر طبع شیخ عبدالله دهش می باشند.
wiki: عبدالله دهش