شاه حسین گویان نوعی مراسم مذهبی است که در ایام ماه محرم در بیش تر نقاط آذربایجان و به طور گسترده در تبریز برگزار می شود. این مراسم از چند روز مانده به ماه محرم تا دهمین روز از همین ماه و ظهر عاشورا ادامه می یابد. در زبان ترکی آذربایجانی، مردم به این مراسم «شاخ سی» می گویند که کوتاه شدهٔ واژهٔ «شاه حسین» است.
تصاویری از مراسم عزاداری شاه حسین گویان در تبریز.
شاخسی (شاه حسین)در اصل یک رژه نظامی است.در مراسم شاه حسین گویان، عزاداران نوعی چوب مخصوص این نوع عزاداری(که قبلاً از قمه یا شمشیر استفاده میشد) را از زمین تا فرق سر خود حرکت می دهند و وقتی که چوب به زمین نزدیک می شود، همگی با صدای بلند ندای «شاخ سی» (شاه حسین) و زمانی که چوب به سرشان نزدیک می شود، همگی با صدای بلند ندای «واخ سی» (وای حسین) سرمی دهند. این حرکت به نشانهٔ جنگ یاران حسین بن علی با یاران یزید بن معاویه در صحرای کربلا است. همچنین عزاداران در حین عزاداری، دست خود را بر پشت یک دیگر قرار می دهند و با این حرکت خود، اتحاد و انسجامشان را نشان می دهند.
عده ای این مراسم را به سبک سنتی انجام می دهند و از هیچ گونه ابزارآلات جدیدی که در سال های اخیر در مراسم شاه حسین گویان دخیل شده است، استفاده نمی کنند؛ که از عظیم ترین و باشکوه ترین این نوع عزاداری بی آلایش می توان به هیئت شاه حسین گویان محله شتربان (قاسمیه)که حتی از چوب هم استفاده نمی کننداشاره کرد؛در مقابل، عده ای هم با استفاده از تبل، سنج و سایر ابزارآلات، شور و شوق خاصی در این مراسم به وجود می آورند و مورد توجه مردم قرار می گیرند.مانند:شاه حسین گویان عرب انتظاریون و شاه حسین گویان عاشقان اباعبدالله شفیع زاده
بسیاری از بازاریان تبریز نیز چند روز قبل از شروع ماه محرم تا ظهر عاشورا اقدام به برگزاری مراسم شاه حسین گویان می کنند. دسته جات حسینی محله های قدیمی تبریز نیز علاوه بر اجرای مراسم عزاداری شبانگاهی در محله های خود از هشتمین روز ماه محرم تا روز سوم کشته شدن حسین بن علی، در بازار تبریز مشغول اجرای مراسم سینه زنی و زنجیرزنی می شوند. بازاریان تبریز با عبور از راسته های تاریخی بازار (دلاله زن ، صادقیه و کاغذفروشان) سرانجام به تیمچهٔ سنتی «مظفریه» می رسند.
تصاویری از مراسم عزاداری شاه حسین گویان در تبریز.
شاخسی (شاه حسین)در اصل یک رژه نظامی است.در مراسم شاه حسین گویان، عزاداران نوعی چوب مخصوص این نوع عزاداری(که قبلاً از قمه یا شمشیر استفاده میشد) را از زمین تا فرق سر خود حرکت می دهند و وقتی که چوب به زمین نزدیک می شود، همگی با صدای بلند ندای «شاخ سی» (شاه حسین) و زمانی که چوب به سرشان نزدیک می شود، همگی با صدای بلند ندای «واخ سی» (وای حسین) سرمی دهند. این حرکت به نشانهٔ جنگ یاران حسین بن علی با یاران یزید بن معاویه در صحرای کربلا است. همچنین عزاداران در حین عزاداری، دست خود را بر پشت یک دیگر قرار می دهند و با این حرکت خود، اتحاد و انسجامشان را نشان می دهند.
عده ای این مراسم را به سبک سنتی انجام می دهند و از هیچ گونه ابزارآلات جدیدی که در سال های اخیر در مراسم شاه حسین گویان دخیل شده است، استفاده نمی کنند؛ که از عظیم ترین و باشکوه ترین این نوع عزاداری بی آلایش می توان به هیئت شاه حسین گویان محله شتربان (قاسمیه)که حتی از چوب هم استفاده نمی کننداشاره کرد؛در مقابل، عده ای هم با استفاده از تبل، سنج و سایر ابزارآلات، شور و شوق خاصی در این مراسم به وجود می آورند و مورد توجه مردم قرار می گیرند.مانند:شاه حسین گویان عرب انتظاریون و شاه حسین گویان عاشقان اباعبدالله شفیع زاده
بسیاری از بازاریان تبریز نیز چند روز قبل از شروع ماه محرم تا ظهر عاشورا اقدام به برگزاری مراسم شاه حسین گویان می کنند. دسته جات حسینی محله های قدیمی تبریز نیز علاوه بر اجرای مراسم عزاداری شبانگاهی در محله های خود از هشتمین روز ماه محرم تا روز سوم کشته شدن حسین بن علی، در بازار تبریز مشغول اجرای مراسم سینه زنی و زنجیرزنی می شوند. بازاریان تبریز با عبور از راسته های تاریخی بازار (دلاله زن ، صادقیه و کاغذفروشان) سرانجام به تیمچهٔ سنتی «مظفریه» می رسند.
wiki: شاه حسین گویان