تیر یشت

تیشتر یشت (یا تیر یشت، یشت هشتم) دارای ۱۶ کرده و ۶۲ بند است. بند ۱ تا ۱۲ در وصف ستاره تیشتر، ایزد باران است که به احتمال قوی همان شعای یمانی است و ظهور آن نویدبخش فرود آمدن باران است و در بند ۵ آمده است که هم چشم به راه او هستند تا به سوی دریای اساطیری فراخکرد بتازد. در بند ۸ به جدال او بر پریانی که به شکل شهاب های ثاقب ظاهر می شوند، اشاره شده است و در بند ۱۲ نام ستارگانی که همکار و یاور تیشتر هستند، آمده است: تیشتری هایی (کلب اصغر)، «ستاره ای که بعد می آید(دَبَران پس رونده)، پروین، هفتورننگ و وَنَند (نَسرِ واقع). بندهای ۱۳ تا ۳۴ درباره جدال تیشتر با اَپوش، دیو خشکسالی و پیروزی این ایزد بر او و نتایج حاصل از آن است. تیتشر در ده شب نخستِ این جدال به شکل جوان پانزده ساله نیرومند و در ده شب دوم به شکل گاوی زرین شاخ و در ده شب سوم به شکل اسب سپید زیبای زرینگوشِ زرین لگامی متجلی می شود و دیو اپوش، حریف او، به شکل اسب کَلِ گَری ظاهر می گردد. هر دو در دریای فراخکرد به نبرد می پردازند و سرانجام تیشتر پیروز می گردد. آنگاه میع ها در میان این دریا گرد می آیند. باد باران و ابر و تگرگ را به هفت کشور زمین می راند. بند ۳۵ به بعد در ستایش تیشتر و توصیف کارهای نیک اوست و توصیه شده است که مردم ها این ایزد را آنگونه که شایسته اوست، ستایش کنند تا از قحط سالی و سپا دشمن و بیماری ها و غیره در امان باشند.
از نکته های درخور توجه این یشت، اشاره به تیراندازی آرش (بند ۶ و ۷ و ۳۷ و ۳۸) است و این قدیمی ترین منبعی است که در آن، نام این قهرمان آمده است.

رجوع شود به:تشتر یشت