( صفت ) سفله پرور .
سفله نواز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سفله نواز. [ س ِ ل َ / ل ِ ن َ] ( نف مرکب ) دون پرور. فرومایه پرورنده :
ای نیش بدل زین فلک سفله نواز
وی شیشه عشرت شکن شعبده باز.
چون گرفت ازتو جان آزاده.
ای نیش بدل زین فلک سفله نواز
وی شیشه عشرت شکن شعبده باز.
خاقانی.
دیدی این روزگار سفله نوازچون گرفت ازتو جان آزاده.
سعدی.
پیشنهاد کاربران
سفله نواز: پرور.
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص ۱۵ ) .
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص ۱۵ ) .
کلمات دیگر: