بدر شروانی

[ویکی فقه] بدرِ شِروانی، شاعر قرن نهم و ملک الشعرای شروانشاهان (انقراض: ۹۴۵)بود.
در ۷۸۹ در شهر شماخی از بخش شروان به دنیا آمد و در همان جا به تحصیل پرداخت. او از حدود ده سالگی به سرودن شعر پرداخت. در کودکی مادرش را از دست داد و نامادری و پدرش، حاجی شمس الدّین با او رفتار خوبی نداشتند. با آن که پدرش متمکّن بود، او در فقر به سر می برد و چون جز شاعری پیشه ای نداشت، به مدّاحی رجال سیاسی وقت پرداخت، در برخی از اشعارش بصراحت عادیترین ضروریات زندگی را تقاضا کرده است.

دلیل مهاجرت بدر شروانی
دشواری زندگی، جنگ های محلی و افتادن زادگاهش به دست قراقوینلوها، سبب آزردگی و مهاجرت وی شد. او به قَبَلَه، دربند، باکو، تبریز، مازندران، خراسان و جاهای دیگر روی آورد تا برای حکّام این نواحی مدیحه سرایی کند، اما چون در این دوران بازار شعر و شاعری رونقی نداشت، ناگزیر به زادگاه خود بازگشت.

تخلص بدر شروانی
بدر، به گفته خودش، در خارج از شروان کسب شهرت کرده است. در خصوص تخلّص او گفتنی است که در چند سروده خود را بدر نامیده است.

معاصرین بدر شروانی و تاریخ وفات وی
...