<div class="boxBd">هیختن. [ ت َ ] ( مص ) کشیدن : دایگان کنیزک به سر چاه بودند و آب همی هیختندی. ( کارنامه اردشیر ). || فروکشیدن.<br>- فروهیختن ؛ فروکشیدن. ( یادداشت مؤلف ).</div>

هیختن. [ ت َ ] ( مص ) کشیدن : دایگان کنیزک به سر چاه بودند و آب همی هیختندی. ( کارنامه اردشیر ). || فروکشیدن. - فروهیختن ؛ فروکشیدن. ( یادداشت مؤلف ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">(تَ )(مص م . )برکشیدن ، بیرون کشیدن شمشیر از نیام .</div>

(تَ )(مص م . )برکشیدن ، بیرون کشیدن شمشیر از نیام .

فرهنگ معین

<div class="boxBd">آهیختن، کشیدن.</div>

هیختن

فرهنگ معین

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید