ماشین هوای فشرده

ماشین هوای فشرده (به انگلیسی: compressed air car) یک وسیله نقلیه هوای فشرده است که از یک موتور با هوا فشرده استفاده می کند.
موتورها
اتومبیل های فشرده شده توسط موتورهای رانده شده توسط هوا فشرده، که در مخزن با فشار بالا مانند ۳۱ مگاپاسکال(4500 psi یا 310 bar)ذخیره می شود. به جای رانندگی موتورهای پیستونی که با یک مخلوط سوخت و هوا سوخته می شود، ماشین های هوای فشرده از گسترش هوای فشرده استفاده می کنند، به نحوی مشابه با گسترش بخار در یک موتور بخار. از دهه ۱۹۲۰ نمونه های خودرویی وجود داشته است و هوای فشرده مورد استفاده در نیروی اژدر است.
در مقایسه با مسائل مربوط به هیدروژن، آسیب و خطر درگیر در تصادفات با شدت بالا، هوا به تنهایی غیرقابل اشتعال است، در گزارش روزانه شبکه هفت گزارش شده است که در فیبر کربن خود شکننده است و می تواند تحت فشار کافی تقسیم شود، اما زمانی که این کار را انجام می دهد، هیچ قطعه ای ایجاد نمی شود. مخازن فیبر کربن با خیال راحت هوا را تحت فشار در جایی حدود 4500 psi نگه داشته، و آنها قابل مقایسه با مخازن فولادی. اتومبیل ها طراحی شده اند که در یک پمپ فشار بالا پر شوند.در طرحهای مخزن هوای فشرده، طرحهای مخزن به صورت ایزوترمال هستند؛ یک مبدل حرارتی از نوعی برای حفظ دمای (و فشار) مخزن به عنوان هوای استخراج استفاده می شود.