<div class="boxBd">خرقه سوز. [ خ ِ ق َ / ق ِ ] ( نف مرکب ) صوفی که از کثرت وجد یا بجهت شکر خرقه سوزاند : <br>گه آسوده در گوشه ای خرقه دوز<br>گه آشفته در مجلسی خرقه سوز.<div class="au">سعدی ( بوستان ).</div></div>

خرقه سوز. [ خ ِ ق َ / ق ِ ] ( نف مرکب ) صوفی که از کثرت وجد یا بجهت شکر خرقه سوزاند : گه آسوده در گوشه ای خرقه دوز گه آشفته در مجلسی خرقه سوز. سعدی ( بوستان ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">صوفی که از کثرت و وجد یا بجهت شکر خرقه سوزاند .</div>

صوفی که از کثرت و وجد یا بجهت شکر خرقه سوزاند .

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">۱. ویژگی درویشی که در حال جذبه خرقه را از تن درمی آورد و می سوزاند.<br>۲. (قید ) در حال سوزاندن خرقه: گه آسوده در گوشه ای خرقه دوز / گه آشفته در مجلسی خرقه سوز (سعدی۱: ۱۰۳ ).</div>

۱. ویژگی درویشی که در حال جذبه خرقه را از تن درمی آورد و می سوزاند. ۲. (قید ) در حال سوزاندن خرقه: گه آسوده در گوشه ای خرقه دوز / گه آشفته در مجلسی خرقه سوز (سعدی۱: ۱۰۳ ).

خرقه سوز

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید