پراش الکترون

مشاهده آزمایشگاهی پراش الکترون نخستین بار در سال ۱۸۹۷_ ۱۲۷۶ توسط دیوسون و گرمر به عمل آمد. این دو دریافتند که در پراکندگی الکترون ها از سطح یک کریستال، در راستاهای به خصوصی پراکندگی بیشتری وجود دارد.
مقالهٔ گزارش کار آزمایش بمباران الکترونی (انجمن فیزیک دانشگاه شریف): ' http://physics.sharif.edu/
physics_lab4/files/electron-diffraction.pdf '
انجمن دانشگاه شریف (۲۹ مه ۲۰۱۷). «پراش الکترونی». http://physics.sharif.edu/
physics_lab4/files/electron-diffraction.pdf. پیوند خارجی در |وبگاه= وجود دارد (کمک)
تا اوایل قرن بیستم، دوگانگی موجی - ذره ای امواج الکترومغناطیس کامل ا مشخص شده بود. در نظریه کوانتومی، تابش الکترومغناطیسی شامل فوتون هایی است که انرژی هریک با E = hν بیان می شود.
همچنین یک فوتون را می توان به عنوان یک ذره با جرم سکون صفر، که با سرعت c در حرکت است، در نظر گرفت که بزرگی اندازه حرکت خطی برابر است با: P = h / λ
در این رابط h=۶٫۶۲۵ × 10−34Js ثابت پلانک می باشد.