کلمه جو
صفحه اصلی

بشستن

لغت نامه دهخدا

بشستن. [ ب ِ ش ِ / ش َ ت َ ] ( مص ) نشستن نقیض ایستادن. ( ناظم الاطباء ). بر وزن و معنی نشستن. ( آنندراج ). نشستن نقیض برخاستن. ( از هفت قلزم ). گویا لهجه ای است در نشستن. رجوع به نشستن شود.

بشستن. [ ب ِ ش ُ ت َ ] ( مص ) شستن. ( از هفت قلزم ). شستن و پاکیزه کردن. ( ناظم الاطباء ). رجوع به شستن شود.

بشستن . [ ب ِ ش ِ / ش َ ت َ ] (مص ) نشستن نقیض ایستادن . (ناظم الاطباء). بر وزن و معنی نشستن . (آنندراج ). نشستن نقیض برخاستن . (از هفت قلزم ). گویا لهجه ای است در نشستن . رجوع به نشستن شود.


بشستن . [ ب ِ ش ُ ت َ ] (مص ) شستن . (از هفت قلزم ). شستن و پاکیزه کردن . (ناظم الاطباء). رجوع به شستن شود.


گویش مازنی

/bashesten/ شستن – در سانسکریت سنا snaa گفته می شود

شستن – در سانسکریت سنا snaa گفته می شود



کلمات دیگر: