کلمه جو
صفحه اصلی

اترنت

دانشنامه عمومی

آترتار (آتَرتار)؛ اتر در زبانهای اروپایی یا اثیر در زبان تازی با آتر (آذر) در زبان اوستایی هم ریشه است. از دیگر سو شبکه یا نت به پارسی می شود تار. پس شایسته است که اترنت را که در زبان پارسی روان شده است، آترتار بنامیم.


اترنت (به انگلیسی: Ethernet) یکی از فناوریهای مبتنی بر Frame در شبکه های رایانه برای شبکه های محلی (LAN) می باشد. این نام از مفهوم فیزیکی ether گرفته شده است. این فناوری وضعیت سیم کشی و استانداردهای سیگنالینگ در لایه فیزیکی و همچنین قالب های آدرسی همچون MAC آدرس در لایه Data link را معین می کند.
Ehternet به عنوان استاندارد IEEE۸۰۲٫۳ شناخته می شود با ترکیب کابل های زوج به هم تابیده برای اتصال نقاط انتهائی شبکه و فیبرنوری برای اتصال های اصلی (back bone) سایت یک سطح گسترده ای از تکنولوژی LAN متصل از طریق سیم را پوشش می دهد. این تکنولوژی از دهه ۱۹۹۰ تاکنون بکارگرفته شده است و جایگزین استانداردهائی همچون Token ring, FDDI و ARCNET شده است. در سال های اخیر Wi-Fi و شبکه های بی سیم براساس استاندارد IEEE۸۰۲٫۱۱ در خانه و ادارات کوچک شایع شده است و باعث تقویت Ehternet در نصب آن در مقیاس های بزرگ تر شده است.
Ethernet در شرکت PARC Xerox در سال های ۱۹۷۵–۱۹۷۳ پایه ریزی شد. Robert Metcalfe و Dacid Boggs خلاصه ای از Ethernet را تا قبل از مارس ۱۹۷۴ نوشتند و ارائه کردند. در مارس ۱۹۷۴ شخصی بنام R.Z.Bachrach یادداشتی به Metcalfe و Boggs و مدیرشان نوشت، مبنی بر اینکهً از لحاظ تکنیکی یا مفهومی چیز جدیدی در پیشنهاد شما نمی باشد و تجزیه و تحلیل نشان خواهد داد که سیستم شما دچار خطا می شود. اشکال این آنالیز این بود که به اثر Channel capture توجه نشده بود که تا سال ۱۹۹۴ به آن پی نبرده شد. در سال ۱۹۷۵ شرکت Xerox این موضوع را به نام Metcalfe و Boggs به همراه Chuck thacker و Lampson Butler به عنوان مخترعین تحت کنام سیستم ارتباط داده ای چندین نقطه ای همراه با تشخیص تصادف ثبت کرد در سال ۱۹۷۶ بعد از اینکه سیستم در PARC توسعه یافت، Metcalfe و Boggs یک مقاله منتشر کردند.
Ethernet تجربی که در آن مقاله شرح داده شد با سرعت Mbit/s ۳ کار می کرد و فیلدهای آدرس مبدأ و مقصد ۸ بیت بود و قالب آدرس های Ethernet همچون قالب های امروزی نبود.

دانشنامه آزاد فارسی

اِتِرنِت (Ethernet)
نوعی سیستم شبکه ای محلی۱. در ۱۹۷۶ توسط شرکت زیراکس۲ معرفی گردید. اترنت دو نوع است: Thin Ethernet و Fast Ethernet که نوع پرکابرد آن Thin Ethernet است. اترنت دارای سرعت های متفاوت بوده و از توپولوژی۳ ستاره۴ ای یا باس۵ استفاده می کند و مبتنی بر یک روش دستیابی به نام پروتکل سی اس ام اِی/سی دی۶است تا بتواند ترافیک موجود در خطوط ارتباطی۷ را کنترل نماید. ایستگاه های چنین شبکه ای از طریق کابل فیبر نوری۸ و یا کابل های زوج به هم تابیده، به یکدیگر وصل می شوند. داده ها در فریم هایی (بسته های اطلاعاتی۹) منتقل می شوند که حداکثر اندازۀ آن ها ۱۵۱۸ بایت و حداقل ۶۴ بایت است. مؤسسۀ مهندسی IEEE، استاندارد ۳-۸۰۲ (۸۰۲ نشان دهنده سال و ماه تشکیل کمیته استانداردسازی است) را برای این سیستم شبکه ای معرفی کرده است.


کلمات دیگر: