پس دانشن کامگ

پُس دانشن کامگ یا پسر آرزومند دانش متن کوچکی است مانند شکند گمانیک وزار که اصل پهلوی آن از میان رفته و فقط تحریر پازند آن در دست است. پسری دربارهٔ دلیل بستن کستی یا کمربند دینی زردشتیان از پدرش سؤال می کند و پدر بدو پاسخ می دهد و در ضمن پاسخ بعضی مسائل اصولی زرتشتی مانند ثنویت مورد بحث قرار می گیرد. انسان که جهان اصغر است همانند جهان اکبر به دو قسمت خوب و بد تقسیم می شود بخش بالای بدن اهورایی و بخش پایین بدن اهریمنی است و کمربند حد فاصل این دو است. زبان این متن و نوع استدلالات آن شباهت بسیاری به شکند گمانیک وزار (اواخر قرن سوم هجری) دارد و به احتمال بسیار هم زمان با آن نوشته شده است.
تفضلی، احمد، و به کوشش آموزگار، ژاله. تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. تهران: انتشارات سخن، ۱۳۷۶ شابک ‎۹۶۴-۵۹۸۳-۱۴-۲

پُسِ دانِشْن کامَگ
(به معنی پسر آرزومند دانش) کتابی فلسفی ـ کلامی، به فارسی میانه از مؤلفی ناشناس. اصل پهلوی آن از میان رفته و فقط تحریر پازند آن در دست است. در این رساله، پسری از پدرش دلیل بستن کُستی (کمربند دینی زردشتیان) را می پرسد و پدر ضمنِ دادنِ پاسخ به او، دربارۀ برخی مسائل اصولیِ زردشتی مانند ثنویت بحث می کند. زبان متن ساده و روان و استدلال های آن منطقی است. یونکر این متن را به زبان آلمانی ترجمه کرده است (هایدلبرگ، ۱۹۵۹).