هم تگ

هم تگ. [ هََ ت َ ] ( ص مرکب ) رفیق و همراه. ( برهان ) :
نام او هم تگ است با تقدیر
گام او همره است با تیسیر.چو مرکب گرم کرد ازپیش یاران
برون افتاد از آن هم تگ سواران. || هم دو. هم سرعت. دارای شتاب برابر در دویدن :
در فکرت اعمال هنر همدل اسرار
بر ساحت میدان خرد هم تگ اوهام.که با شبدیز کس هم تگ نباشد
جز این گلگون اگر بدرگ نباشد.گوی برده زهم تگان طللش
برده گوی از همه تنش کفلش.چو مرکب گرم کرد از پیش یاران
برون افتاد از آن هم تگ سواران.کودکان چون نام بازی بشنوند
جمله با خرگور هم تگ میشوند.

۱. دو تن که با هم بدوند، هم دو: که با شبدیز کس همتگ نباشد / جز این گلگون اگر بدرگ نباشد (نظامی۲: ۱۶۰ ).
۲. [مجاز] هم قدم، همراه.