هم طبع

هم طبع. [ هََ طَ ] ( ص مرکب ) دارای طبیعت یکسان. دو یا چند کس ( دو یا چند چیز ) که سرشت همانند دارند : هرکه خواهد که هم طبع گروهی گردد صحبت با آن گروه باید داشت. ( قابوسنامه ).
اگر عاشق شودشیر دژآگاه
به عشق اندر شود هم طبع روباه.همدم هاروت و هم طبعزن بربطزنم
افعی ضحاکم و ریم آهن آهنگرم. || دو گوینده یا سراینده که ذوق همانند دارند :
بلبل هم طبع فرزدق شده ست
سوسن چون دیبه ازرق شده ست.

هم سرشت، هم خوی.