ناگزاینده. [ گ َ ی َدَ / دِ ] ( نف مرکب ) نگزاینده. که گزاینده و گزنده نیست. آنکه نگزد و آزار نرساند. بی آزار :
چه خوش داستانی زد آن هوشمند
که بر ناگزاینده ناید گزند.
چه خوش داستانی زد آن هوشمند
که بر ناگزاینده ناید گزند.
نظامی.
|| آنکه تعذیب می کند بدون گزند و ضرر. ( ناظم الاطباء ).