( صفت ) بی شمار نامعدود .
ناشمار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ناشمار. [ ش ِ / ش ُ ] ( ص مرکب ) بی شمار. نامعدود. ناشمرده : به این دانه های ناشمار قسم ؛سوگندی است که بر سر سفره ضمن اشاره به قاب برنج یابر سر خرمن گندم با اشاره به دانه های گندم خورند.
فرهنگ عمید
بی شمار، ناشمرده، شمرده نشده.
کلمات دیگر: