کلمه جو
صفحه اصلی

واکفیدن

لغت نامه دهخدا

واکفیدن . [ ک ُ دَ ] (مص مرکب ) آب در گلو شکستن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به واکفتیدن شود.


واکفیدن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) چاک دادن و شکافتن میوه های رسیده و جز آن. ( ناظم الاطباء ). شکافتن. کفته شدن. شکافتن و ترکیدن پوست میوه :
تا گلستانشان سوی تو بشکفد
میوه های پخته بر خود واکفد.
مولوی.
ز آنکه چون مغزش درآکند و رسید
پوست ها شد بس رقیق و واکفید.
مولوی.

واکفیدن. [ ک ُ دَ ] ( مص مرکب ) آب در گلو شکستن. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به واکفتیدن شود.

واکفیدن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) چاک دادن و شکافتن میوه های رسیده و جز آن . (ناظم الاطباء). شکافتن . کفته شدن . شکافتن و ترکیدن پوست میوه :
تا گلستانشان سوی تو بشکفد
میوه های پخته بر خود واکفد.

مولوی .


ز آنکه چون مغزش درآکند و رسید
پوست ها شد بس رقیق و واکفید.

مولوی .



فرهنگ عمید

شکافته شدن، ترکیدن و باز شدن پوست میوه: تا گلستانشان سوی تو بشکفد / میوه های پخته بر خود واکفد (مولوی۱: ۳۵۳ ).


کلمات دیگر: