واکفیدن . [ ک ُ دَ ] (مص مرکب ) آب در گلو شکستن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به واکفتیدن شود.
واکفیدن
لغت نامه دهخدا
واکفیدن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) چاک دادن و شکافتن میوه های رسیده و جز آن. ( ناظم الاطباء ). شکافتن. کفته شدن. شکافتن و ترکیدن پوست میوه :
تا گلستانشان سوی تو بشکفد
میوه های پخته بر خود واکفد.
پوست ها شد بس رقیق و واکفید.
واکفیدن. [ ک ُ دَ ] ( مص مرکب ) آب در گلو شکستن. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به واکفتیدن شود.
تا گلستانشان سوی تو بشکفد
میوه های پخته بر خود واکفد.
مولوی.
ز آنکه چون مغزش درآکند و رسیدپوست ها شد بس رقیق و واکفید.
مولوی.
واکفیدن. [ ک ُ دَ ] ( مص مرکب ) آب در گلو شکستن. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به واکفتیدن شود.
واکفیدن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) چاک دادن و شکافتن میوه های رسیده و جز آن . (ناظم الاطباء). شکافتن . کفته شدن . شکافتن و ترکیدن پوست میوه :
تا گلستانشان سوی تو بشکفد
میوه های پخته بر خود واکفد.
ز آنکه چون مغزش درآکند و رسید
پوست ها شد بس رقیق و واکفید.
تا گلستانشان سوی تو بشکفد
میوه های پخته بر خود واکفد.
مولوی .
ز آنکه چون مغزش درآکند و رسید
پوست ها شد بس رقیق و واکفید.
مولوی .
فرهنگ عمید
شکافته شدن، ترکیدن و باز شدن پوست میوه: تا گلستانشان سوی تو بشکفد / میوه های پخته بر خود واکفد (مولوی۱: ۳۵۳ ).
کلمات دیگر: