خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا که اغلب به برگزیت (به انگلیسی: Brexit) مخفف می شود هدفی سیاسی است که از سوی افراد، گروه های مدافع، و احزاب سیاسی در بریتانیا از زمان پیوستن آن به اتحادیه اروپا در سال ۱۹۷۳ پی گرفته می شود. خروج از اتحادیه اروپا طبق معاهده اتحادیه اروپا از حقوق کشورهای عضو فهرست کشورهای عضو اتحادیه اروپا آن است.
در همه پرسی که در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۶ در بریتانیا انجام شد، بیش از ۱۷ میلیون نفر به عدم حضور آن کشور در اتحادیه اروپا رأی دادند (در مقابل بیش از ۱۶ میلیون نفری که رأی به ماندن در اتحادیه اروپا دادند) و جنبش برگزیت به موفقیت رسید. برخی صاحب نظران رخدادهایی نظیر خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را ناشی از فراگیر شدن نئوناسیونالیسم در آن کشور می دانند.
نتیجه این همه پرسی هیچگونه الزام قانونی برای دولت بریتانیا برای خروج از اتحادیه اروپا را ندارد و تنها پارلمان است که می تواند شرایط الزام قانونی را برای دولت بوجود بیاورد.
خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا نتایجی اقتصادی - اجتماعی و سیاسی در پی خواهد داشت. برگزیت می تواند در بازار ارز، انرژی، فلزات گرانبها (طلا و...)، کالاهای مختلف و شاخص های بورس و... تأثیرات مهمی بگذارد.
برگزیت اثرات کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت بر بریتانیا، اتحادیه اروپا و کل جهان خواهد گذاشت. در کوتاه مدت، خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، ایجاد شوک های روانی و قیمتی به بازار خواهد کرد. در میان مدت، برگزیت می تواند واکنش دولت ها و مردم کشورهای دیگر را برانگیزد و آنها نیز خواهان همه پرسی برای خروج از اتحادیه اروپا بشوند. در اینصورت واحد پول مشترک اتحادیه اروپا تأثیر خواهد گرفت و این امر می تواند ماهیت یورو را تغییر داده، کاهش سرمایه گذاری در این منطقه را به دنبال داشته باشد که حاصلی جز رکود نخواهد داشت.
گفته می شود صندوق بین المللی پول در تازه ترین گزارش خودش پیش بینی رشد اقتصادی جهان را از ۳/۴ درصد به ۳/۲ درصد کاهش داده و علت این اُفت را برگزیت - همین احتمال خروج بریتانیا و تردید در سرمایه گذاری کلان در این منطقه – دانسته است.
البته در بلندمدت دنیای اقتصاد این موضوع را خواهد پذیرفت و سرمایه گذاری ها و شرایط اقتصادی در این منطقه، روال عادی خودش را خواهد داشت.
در صورتیکه همه پرسی به ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا می انجامید، در کوتاه مدت می توانست اثرات روانی بر ارزش پوند و یورو داشته باشد و آن را افزایش دهد. در میان مدت و بلند مدت هم، اقتصاد در این منطقه رونق می گرفت و اشتغال افزایش میافت که خودش از فاکتورهای کلان اقتصادی است.
در همه پرسی که در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۶ در بریتانیا انجام شد، بیش از ۱۷ میلیون نفر به عدم حضور آن کشور در اتحادیه اروپا رأی دادند (در مقابل بیش از ۱۶ میلیون نفری که رأی به ماندن در اتحادیه اروپا دادند) و جنبش برگزیت به موفقیت رسید. برخی صاحب نظران رخدادهایی نظیر خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را ناشی از فراگیر شدن نئوناسیونالیسم در آن کشور می دانند.
نتیجه این همه پرسی هیچگونه الزام قانونی برای دولت بریتانیا برای خروج از اتحادیه اروپا را ندارد و تنها پارلمان است که می تواند شرایط الزام قانونی را برای دولت بوجود بیاورد.
خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا نتایجی اقتصادی - اجتماعی و سیاسی در پی خواهد داشت. برگزیت می تواند در بازار ارز، انرژی، فلزات گرانبها (طلا و...)، کالاهای مختلف و شاخص های بورس و... تأثیرات مهمی بگذارد.
برگزیت اثرات کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت بر بریتانیا، اتحادیه اروپا و کل جهان خواهد گذاشت. در کوتاه مدت، خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، ایجاد شوک های روانی و قیمتی به بازار خواهد کرد. در میان مدت، برگزیت می تواند واکنش دولت ها و مردم کشورهای دیگر را برانگیزد و آنها نیز خواهان همه پرسی برای خروج از اتحادیه اروپا بشوند. در اینصورت واحد پول مشترک اتحادیه اروپا تأثیر خواهد گرفت و این امر می تواند ماهیت یورو را تغییر داده، کاهش سرمایه گذاری در این منطقه را به دنبال داشته باشد که حاصلی جز رکود نخواهد داشت.
گفته می شود صندوق بین المللی پول در تازه ترین گزارش خودش پیش بینی رشد اقتصادی جهان را از ۳/۴ درصد به ۳/۲ درصد کاهش داده و علت این اُفت را برگزیت - همین احتمال خروج بریتانیا و تردید در سرمایه گذاری کلان در این منطقه – دانسته است.
البته در بلندمدت دنیای اقتصاد این موضوع را خواهد پذیرفت و سرمایه گذاری ها و شرایط اقتصادی در این منطقه، روال عادی خودش را خواهد داشت.
در صورتیکه همه پرسی به ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا می انجامید، در کوتاه مدت می توانست اثرات روانی بر ارزش پوند و یورو داشته باشد و آن را افزایش دهد. در میان مدت و بلند مدت هم، اقتصاد در این منطقه رونق می گرفت و اشتغال افزایش میافت که خودش از فاکتورهای کلان اقتصادی است.