کرایه کش .مکاری
کری کش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کری کش. [ ک ِ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) کرایه کش. مکاری. ( یادداشت مؤلف ) :
جواب گویم اگر پرسیم که آن خر کیست
خری کری کش ابلیس و قوم لعنهمو.
جواب گویم اگر پرسیم که آن خر کیست
خری کری کش ابلیس و قوم لعنهمو.
سوزنی.
رجوع به کرایه کش و مکاری شود.گویش مازنی
/kari kash/ از توابع رامسر
از توابع رامسر
کلمات دیگر: