درویشان صوفیان
خرقه پوشان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خرقه پوشان. [ خ ِ ق َ / ق ِ ] ( اِ مرکب ) درویشان. صوفیان. ( از ناظم الاطباء ) : گفت این طایفه خرقه پوشان امثال حیوانند. ( گلستان ).
خرقه پوشان صوامع را دوتایی چاک شد
چون من اندرکوی وحدت لاف یکتایی زدم.
رخ از رندان بی سامان مپوشان.
خرقه پوشان صوامع را دوتایی چاک شد
چون من اندرکوی وحدت لاف یکتایی زدم.
سعدی ( طیبات ).
خدا را کم نشین با خرقه پوشان رخ از رندان بی سامان مپوشان.
حافظ.
کلمات دیگر: