( سرجوجة ) سرجوجة. [ س ُ ج َ ] ( ع اِ ) طبیعت و سرشتی که مردم بر آن آفریده شده اند. ( از منتهی الارب ). سرشت مردم. ( دهار ). طبیعت. ( از اقرب الموارد ). خوی و راه. ج ، سراجج ، سراجیج. ( مهذب الاسماء ).
سرجوجه
لغت نامه دهخدا
سرجوجة. [ س ُ ج َ ] (ع اِ) طبیعت و سرشتی که مردم بر آن آفریده شده اند. (از منتهی الارب ). سرشت مردم . (دهار). طبیعت . (از اقرب الموارد). خوی و راه . ج ، سراجج ، سراجیج . (مهذب الاسماء).
کلمات دیگر: