کلمه جو
صفحه اصلی

حسنوی

فرهنگ فارسی

عبدالصمد بن عبدالرحمان مکنی بابوصالح

لغت نامه دهخدا

حسنوی. [ ح َ ن َ وی ] ( ع ص نسبی ) نسبت است به حسنویة. ( سمعانی ).
حسنوی. [ ح َ ن َ وی ] ( اِخ ) احمدبن ابراهیم. مکنی به ابوالفرج. رجوع به معجم البلدان ج 3 ص 203 شود.
حسنوی. [ ح َ س َ ] ( اِخ ) عبدالصمدبن عبدالرحمان مکنی به ابوصالح. رجوع به معجم البلدان ج 3 ص 202 شود.

حسنوی . [ ح َ س َ ] (اِخ ) عبدالصمدبن عبدالرحمان مکنی به ابوصالح . رجوع به معجم البلدان ج 3 ص 202 شود.

حسنوی . [ ح َ ن َ وی ] (اِخ ) احمدبن ابراهیم . مکنی به ابوالفرج . رجوع به معجم البلدان ج 3 ص 203 شود.

حسنوی . [ ح َ ن َ وی ] (ع ص نسبی ) نسبت است به حسنویة. (سمعانی ).

کلمات دیگر: