خرفی

خرفی . [ خ َ ] (اِخ ) نام یکی از شاگردان جابربن حیان و کوچه ٔ خرفی در مدینه بدو منسوب است . (از ابن الندیم ).

خرفی . [ خ َ رَ فی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به خریف . || میوه ٔ تازه ٔ پائیزمیوه ٔ پائیزی . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).

خرفی . [ خ َرِ ] (حامص ) خرافت . کودنی . (ناظم الاطباء). سفَه ْ.

خرفی . [خ َ فا ] (معرب ، اِ) معرب خرپا و آن دانه ٔ خلر است . (یادداشت بخط مؤلف ) (ناظم الاطباء). جُلَّبان . خلر.