لب
شفهه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( شفهة ) شفهة. [ ش َ ف َ هََ ] ( ع اِ ) لب. ج ، شفهات. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). و رجوع به شفة شود.
شفهة. [ ش َ ف َ هََ ] (ع اِ) لب . ج ، شفهات . (ناظم الاطباء) (آنندراج ). و رجوع به شفة شود.
کلمات دیگر:
شفهة. [ ش َ ف َ هََ ] (ع اِ) لب . ج ، شفهات . (ناظم الاطباء) (آنندراج ). و رجوع به شفة شود.