کنایه از خرمای بی حلاوت و بد طعم
خرمای کور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خرمای کور. [ خ ُ ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از خرمای بی حلاوت و بدطعم. ( آنندراج ) :
چه جنبانی این نخل بن را بزور
که شد خار او تیز و خرماش کور.
چه جنبانی این نخل بن را بزور
که شد خار او تیز و خرماش کور.
امیرخسرو ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: