رفیعا

رفیعا. [ رَ ] ( اِخ ) یا رفیعای نائینی. از گویندگان قرن یازدهم هجری قمری و از پیروان عرفان وتصوف بود. بیت زیر ازوست :
در کعبه اگر باده خوری جرم ندارد
اندیشه مکن صاحب این خانه بزرگست.رجوع به فهرست کتابخانه سپهسالار ج 2 ص 317 و صبح گلشن ص 182 و ریحانة الادب ج 2 ص 88 و تاریخ یزدیا «آتشکده یزدان » ص 291 و ریاض العارفین ص 195 و مجمع الفصحا ج 1 ص 234 و روز روشن ص 253 شود.