وابستگی زیاد به نوع (به انگلیسی: Strongly-typed) و وابستگی کم به نوع (به انگلیسی: Weakly-typed) به دو نوع سیستم انواع (به انگلیسی: Type System) در زبان های برنامه نویسی اطلاق می شوند.
نوع داده
ایمنی حافظه
در ۱۹۷۴، لیسکو (به انگلیسی: Liskov) و زایلز (به انگلیسی: Zilles) یک زبان وابسته زیاد به نوع را تعریف کردند به این عنوان که «هر گاه یک شیء از فراخوانی یک تابع به تابع صدا زده شده عبور کرد، نوعش باید سازگار با نوع تعریف شده در تابع صدا زده شده باشد.»جکسون در اینباره نوشته است، «در یک زبان وابسته زیاد به نوع ناحیه هر داده یک نوع متفاوت دارد و هر فرایند الزامات ارتباطش را به شروط این نوع ها توضیح می دهد.»
تعدادی از تصمیم گیری های مختلف طراحی زبان به عنوان نشانه ای از وابستگی «زیاد» یا «کم» به نوع نسبت داده شده است. در حقیقت، بسیاری از اینها دقیق تر وجود یا عدم وجود ایمنی نوع، ایمنی حافظه، بررسی ایستایی نوع، یا بررسی پویایی نوع را درک کرده اند.
نوع داده
ایمنی حافظه
در ۱۹۷۴، لیسکو (به انگلیسی: Liskov) و زایلز (به انگلیسی: Zilles) یک زبان وابسته زیاد به نوع را تعریف کردند به این عنوان که «هر گاه یک شیء از فراخوانی یک تابع به تابع صدا زده شده عبور کرد، نوعش باید سازگار با نوع تعریف شده در تابع صدا زده شده باشد.»جکسون در اینباره نوشته است، «در یک زبان وابسته زیاد به نوع ناحیه هر داده یک نوع متفاوت دارد و هر فرایند الزامات ارتباطش را به شروط این نوع ها توضیح می دهد.»
تعدادی از تصمیم گیری های مختلف طراحی زبان به عنوان نشانه ای از وابستگی «زیاد» یا «کم» به نوع نسبت داده شده است. در حقیقت، بسیاری از اینها دقیق تر وجود یا عدم وجود ایمنی نوع، ایمنی حافظه، بررسی ایستایی نوع، یا بررسی پویایی نوع را درک کرده اند.
wiki: وابستگی زیاد و کم به نوع