منظور از وابستگی به ماری جوانا ظاهر شدن علائمی نظیر نشانه های ترک، تحمل دارویی و … است.خطر اعتیاد شدید. تحقیقات نشان داده است که اعتیادآوری ماری جوانا کمتر از تنباکو، الکل، کوکائین یا هروئین است، اما اندکی بالاتر از سیلوسایبین، مسکالین و LSD است.
ظاهر شدن تحمل دارویی
* نیاز به افزایش مقدار مادهٔ مصرفی برای دستیابی به لذت پیشین
* کاسته شدن از اثرات ماده بر فرد مصرف کننده هنگام مصرف مقدار مشابه با قبل.
ظاهر شدن نشانه های ترک
* ظاهر شدن علائم ترک نظیر بی خوابی، یا دشواری در به خواب رفتن، ویار کردن، خستگی، از دست دادن اشتها، دشواری در تمرکز، تعریق، افت خُلق، افزایش دمای بدن، افسردگی، تحریک پذیری، و خشم.
* از همان ماده یا ماده ای مشابه برای رهایی یا جلوگیری از علائم ترک استفاده شود.
ماده در مقداری بیشتر از سابق یا به مدتی طولانی تر از آنچه فرد تصمیم داشته است مصرف شود.
تلاش ناموفق برای توقف مصرف یا تمایل دائم به مصرف یا تصمیمات پیوسته برای کنترل مصرف
وقت زیادی صرف بدست آوردن ماده شود.
به دلیل استفاده از ماده فعالیت های اجتماعی، شغلی یا تفریحی قطع شده یا کاهش یابد.
فرد علی رغم آگاهی از مشکلات تنانی یا روانی در اثر مصرف ماده، همچنان به مصرف ماده ادامه دهد.
طبق پژوهش هال و همکاران با نقل از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات ذهنی، "مشخصهٔ اصلی وابستگی به ماده ترکیبی از علائم شناختی، رفتاری و فیزیولوژیک است که نشان می دهد فرد به مصرف ماده علی رغم مشکلات قابل توجه مرتبط با مصرف ماده ادامه می دهد. " بر اساس این تعریف، چنانچه سه یا بیشتر از سه تا از معیارهای زیر در یک دورهٔ ۱۲ ماه مشاهده شوند، گفته می شود که فرد به مادهٔ مذکور وابستگی پیدا کرده است:
هال و همکاران نتیجه گرفتند که حدود یک نفر از هر ده نفری که ماری جوانا را امتحان می کند تا اندازه ای به این ماده وابستگی پیدا می کند. برای کسانی که به طور مکرر از ماری جوانا استفاده می کنند این احتمال از یک در پنج به یک به سه می رسد و برای کسانی که به طور ورزانه از این ماده استفاده می کنند با احتمال یک در دو در معرض بیشترین خطر برای وابستگی به این ماده قرار دارند.
استفاده از برنامه های ۱۲ قدمی و انجمن های گمنام یکی از بهترین روش های بهبودی از وابستگی به ماری جوانا می باشند. این انجمن های گمنام از افرادی تشکیل شده که تجربیات و امید خود به بهبودی از این اعتیاد را با یکدیگر در میان می گذارند. در این جلسات افراد دارای یک مشکل مشترک بوده و به همین دلیل یا کمک به یکدیگر و همدلی درصدد بهبودی از این وابستگی هستند. هدف اصلی این انجمن گمنام رهایی از ماریجوانا و کمک کردن به کسانی است که از اعتیاد به ماریجوانا در عذاب هستند. مزیت بزرگ این روش بهبودی و ترک وابستگی به ماریجوانا این است که اولاً توسط افرادی که درگیری این بیماری بوده اند هدایت شده و ثانیاً خط مشی ها و روش های تمرین کردن و مطالعه ۱۲ قدم را نیز در اختیار معتادان در حال بهبودی قرار می دهند تا بتوانند در نبود انجمن ها نیز هر یک از قدم ها را کارکرده و هوشیاری خود را حفظ کنند. در این انجمن های با استفاده از دوازده قدمی که توسط الکلی های گمنام ایجاد شده است، و کسب راهنمایی از سنت های دوازده گانه انجمن های گمنام، که مؤثر بودن آن ها به اثبات رسیده است؛ افراد در مسیر بهبودی از اعتیاد به ماری جوانا گام برمی دارند.
ظاهر شدن تحمل دارویی
* نیاز به افزایش مقدار مادهٔ مصرفی برای دستیابی به لذت پیشین
* کاسته شدن از اثرات ماده بر فرد مصرف کننده هنگام مصرف مقدار مشابه با قبل.
ظاهر شدن نشانه های ترک
* ظاهر شدن علائم ترک نظیر بی خوابی، یا دشواری در به خواب رفتن، ویار کردن، خستگی، از دست دادن اشتها، دشواری در تمرکز، تعریق، افت خُلق، افزایش دمای بدن، افسردگی، تحریک پذیری، و خشم.
* از همان ماده یا ماده ای مشابه برای رهایی یا جلوگیری از علائم ترک استفاده شود.
ماده در مقداری بیشتر از سابق یا به مدتی طولانی تر از آنچه فرد تصمیم داشته است مصرف شود.
تلاش ناموفق برای توقف مصرف یا تمایل دائم به مصرف یا تصمیمات پیوسته برای کنترل مصرف
وقت زیادی صرف بدست آوردن ماده شود.
به دلیل استفاده از ماده فعالیت های اجتماعی، شغلی یا تفریحی قطع شده یا کاهش یابد.
فرد علی رغم آگاهی از مشکلات تنانی یا روانی در اثر مصرف ماده، همچنان به مصرف ماده ادامه دهد.
طبق پژوهش هال و همکاران با نقل از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات ذهنی، "مشخصهٔ اصلی وابستگی به ماده ترکیبی از علائم شناختی، رفتاری و فیزیولوژیک است که نشان می دهد فرد به مصرف ماده علی رغم مشکلات قابل توجه مرتبط با مصرف ماده ادامه می دهد. " بر اساس این تعریف، چنانچه سه یا بیشتر از سه تا از معیارهای زیر در یک دورهٔ ۱۲ ماه مشاهده شوند، گفته می شود که فرد به مادهٔ مذکور وابستگی پیدا کرده است:
هال و همکاران نتیجه گرفتند که حدود یک نفر از هر ده نفری که ماری جوانا را امتحان می کند تا اندازه ای به این ماده وابستگی پیدا می کند. برای کسانی که به طور مکرر از ماری جوانا استفاده می کنند این احتمال از یک در پنج به یک به سه می رسد و برای کسانی که به طور ورزانه از این ماده استفاده می کنند با احتمال یک در دو در معرض بیشترین خطر برای وابستگی به این ماده قرار دارند.
استفاده از برنامه های ۱۲ قدمی و انجمن های گمنام یکی از بهترین روش های بهبودی از وابستگی به ماری جوانا می باشند. این انجمن های گمنام از افرادی تشکیل شده که تجربیات و امید خود به بهبودی از این اعتیاد را با یکدیگر در میان می گذارند. در این جلسات افراد دارای یک مشکل مشترک بوده و به همین دلیل یا کمک به یکدیگر و همدلی درصدد بهبودی از این وابستگی هستند. هدف اصلی این انجمن گمنام رهایی از ماریجوانا و کمک کردن به کسانی است که از اعتیاد به ماریجوانا در عذاب هستند. مزیت بزرگ این روش بهبودی و ترک وابستگی به ماریجوانا این است که اولاً توسط افرادی که درگیری این بیماری بوده اند هدایت شده و ثانیاً خط مشی ها و روش های تمرین کردن و مطالعه ۱۲ قدم را نیز در اختیار معتادان در حال بهبودی قرار می دهند تا بتوانند در نبود انجمن ها نیز هر یک از قدم ها را کارکرده و هوشیاری خود را حفظ کنند. در این انجمن های با استفاده از دوازده قدمی که توسط الکلی های گمنام ایجاد شده است، و کسب راهنمایی از سنت های دوازده گانه انجمن های گمنام، که مؤثر بودن آن ها به اثبات رسیده است؛ افراد در مسیر بهبودی از اعتیاد به ماری جوانا گام برمی دارند.
wiki: وابستگی به ماری جوانا