واپاشی بتا (به انگلیسی: beta decay) یک نوع واپاشی هسته ای در فیزیک است که در دو نوع -β و +β اتفاق می افتد.
ویکی پدیای انگلیسی نسخه ۱۲ ژانویه ۲۰۰۸
در واپاشی -β، نیروی هسته ای ضعیف موجب می شود که نوترون به ذره های زیر واپاشی کند: ( n 0 {\displaystyle n^{0}} ) تبدیل می شود به پروتون ( p + {\displaystyle p^{+}} ) به همراه الکترون ( e − {\displaystyle e^{-}} ) و یک پادنوترینو ( ν e ¯ {\displaystyle {\bar {\nu _{e}}}} ):
n 0 → p + + e − + ν e ¯ {\displaystyle n^{0}\rightarrow p^{+}+e^{-}+{\bar {\nu _{e}}}}
در واپاشی +β، انرژی برای تبدیل پروتون به نوترون استفاده می شود که به همراه آن یک پوزیترون ( e + {\displaystyle e^{+}} ) و یک نوترینو ( ν e {\displaystyle {\nu _{e}}} ) ایجاد می گردند:
ویکی پدیای انگلیسی نسخه ۱۲ ژانویه ۲۰۰۸
در واپاشی -β، نیروی هسته ای ضعیف موجب می شود که نوترون به ذره های زیر واپاشی کند: ( n 0 {\displaystyle n^{0}} ) تبدیل می شود به پروتون ( p + {\displaystyle p^{+}} ) به همراه الکترون ( e − {\displaystyle e^{-}} ) و یک پادنوترینو ( ν e ¯ {\displaystyle {\bar {\nu _{e}}}} ):
n 0 → p + + e − + ν e ¯ {\displaystyle n^{0}\rightarrow p^{+}+e^{-}+{\bar {\nu _{e}}}}
در واپاشی +β، انرژی برای تبدیل پروتون به نوترون استفاده می شود که به همراه آن یک پوزیترون ( e + {\displaystyle e^{+}} ) و یک نوترینو ( ν e {\displaystyle {\nu _{e}}} ) ایجاد می گردند:
wiki: واپاشی بتا