( مبیئة ) مبیئة. [ م ُ ءَ ] ( ع ص ) ( از «ب وء» ) شدید. ( محیط المحیط ). حاجت مبیئة، حاجت سخت. ( منتهی الارب ). سخت وشدید. || مشکل و دشوار. ( ناظم الاطباء ).
مبیئه
لغت نامه دهخدا
مبیئة. [ م ُ ءَ ] (ع ص ) (از «ب وء») شدید. (محیط المحیط). حاجت مبیئة، حاجت سخت . (منتهی الارب ). سخت وشدید. || مشکل و دشوار. (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: